Τρέχω τρέχω και δεν προλαβαίνω!!
Όποιος με δεί στο δρόμο θα νομίζει ότι βγήκε η θηλυκή έκδοση του Βέγγου...
Το καλό είναι ότι έχω μαζί μου και το μωρό και όπου πάω έχω άψογη εξυπηρέτηση αφού τις
περισσότερες φορές τον σηκώνω στην αγκαλιά μου και μου παραχωρούν τη θέση τους
στις υπηρεσίες. Έχω και το ring sling αλλά κι αυτό θέλει το χρόνο του να το βάλω...κι
ο χρόνος για μένα είναι πολύτιμος, έστω κι αυτό το ένα λεπτό!
Σήμερα σηκώθηκα στις 6:30 να απλώσω το πλυντήριο, να μαγειρέψω για να πάρει ο
μεγάλος μου για το ολοήμερο...ο καλός μου είχε ήδη φύγει για τη δουλειά...
με βλέπει η γειτόνισσα κατα τις 7 να απλώνω, μου λέει: μα καλά κοιμάσαι καθόλου;
πότε προλαβαίνεις με 3 παιδιά και χωρίς βοήθεια;
Ααααμμμ εδώ σε θέλω...τρέχω, τρέχω και πάλι τρέχω!!!
Τάισα το μωρό, ετοίμασα τα μεγάλα για τα σχολεία και έφυγα....
αφήνω τον μεγάλο στο νήπιο, πάω τον μεσαίο στον παιδικό και πέρνω με τη σειρά
τις τράπεζες...να πληρώσω λογαριασμούς και δάνεια....
με πιάνει μια μπόρα στο δρόμο και δεν πρόλαβα να πάω στον παιδίατρο το μωρό
για επανεξέταση.
Ξαναπάω σπίτι, έφτιαξα τη φρουτόκρεμα του μικρού και ευτυχώς κοιμήθηκε λιγάκι και
πήρα μια ανάσα.
Βγήκε μετά ένας ήλιος ναααα!!!
Χτυπάει το τηλέφωνο, ο καλός μου μου λέει να πάω στη ΔΕΥΑΠ να πάρω ένα χαρτί
για την εγγραφή του μεγάλου στο δημοτικό...ξυπναω άρον άρον το μωρό και φεύγω με το
καρότσι...μπερδεύομαι και πάω στη ΔΕΗ,
άλλα ντ' άλλων δλδ...μέχρι να συννενοηθούμε και να καταλάβω ότι πήγα σε λάθος υπηρεσία!
Γυρνάω πίσω, αφήνω το καρότσι στο μανάβικο για να μη χάνω χρόνο, παίρνω το αμάξι
και πάω στην σωστή υπηρεσία...τζίφος, έλειπε ο υπάλληλος που ήθελα! Βγήκα έξω και περίμενα λίγο...σκιά πουθενά! Μετά απο λίγο ήρθε...αλλά δεν έκανα δουλειά,
είχα πάει λάθος χαρτί..ξαναμπαίνω στο αμάξι,
γυρνάω στο σπίτι, σταματάω στο μανάβικο να πάρω το καρότσι και να ψωνίσω!
Ανεβαίνω πάνω, βάζω την κατσαρόλα να φτιάξω φαγητό του μωρού, καθαρίζω
πατάτες και βάζω και το κοτοπουλάκι στο φούρνο....κοιτάζω το ρολόι,
Παναγιάαααα μου....το παιδί, το ξέχασα στον παιδικό...σβήνω το μάτι της κουζίνας,
αφήνω το φούρνο αναμμένο και φεύγω πάλι με το μωρό στην αγκαλιά!
Γυρνάμε σπίτι, έβαλα πάλι το φαΐ του μικρού να γίνεται και τακτοποίησα τη
μαναβική! Πέρασε η ώρα...πέρνω πάλι το καρότσι και τον μεσαίο, να πάμε να
πάρουμε τον Γιώργο από το νηπιαγωγείο!!
Και απο τη στιγμή που θα είναι τα δυο μεγάλα μαζί στο σπίτι αρχίζει άλλος γολγοθάς!
Να τσακώνονται όλη την ώρα...να φωνάζουν, να πετάνε τα παιχνίδια ο ένας στον άλλον...
και το μωρό να κλαίει...ε πως να μην κλαίει...νυστάζει το μικρούλι μου αλλά δεν υπάρχει
περίπτωσηνα τον αφήσουν να κοιμηθεί!
Βάζω τις φωνές, τους μαζεύω στην κουζίνα και ταυτόχρονα ταίζω το μπέμπη, και διαβάζω
παραμύθι μήπως και ηρεμήσουν!
Κάτι έγινε...
Τους έβαλα μετά παιδικά στον υπολογιστή και έβαλα τον απορροφητήρα να νανουρίσει
το μικρό, ενώ εγώ ταυτόχρονα κουνούσα με το πόδι το καρότσι και έτρωγα το φαγάκι μου!
Δεν είχα βάλει μπουκιά στο στόμα μου όλη μέρα...
Άντε μετά να μαζέψω τα ρούχα, όχι να τα σιδερώσω...δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει
και αυτό σήμερα! Μάζεψα το σπίτι απο το χαμό που γινόταν...ήρθε ο άντρας μου στις 7 το
απόγευμα! Του έβαλα φαγητό και πήγα να ετοιμαστώ για να πάω σούπερ μάρκετ!
Είχα μια χαρά...επιτέλους λίγη ηρεμία!
Μπήκα στο μπάνιο....απο το πρωί, εκείνη τη στιγμή είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη!!!
Πως είμαι έτσι; Τι χάλια είναι αυτά;
Εντάξει, δεν περίμενα να δώ και κανένα μοντέλο...αλλά αυτό το χάλι δεν το περίμενα!
Το μαλλί να πετάει δεξιά κι αριστερά, αφού όσην ώρα περιμέναμε τον υπάλληλο
ο μικρός έπαιζε με τα μαλλιά μου...που σημαίνει ότι ο άνθρωπος με είδε και τρόμαξε,
αλλά ήταν ευγενικός!! Αυτό φτιάχνει, όμως...το αποτύπωμα του γυαλιού...η μύτη μου και
το μέτωπο ολοκόκκινα!!! Τι κι αν είχα βάλει την αντιηλιακή μου το πρωί...με τόσο
ιδρώτα που έριξα...πάει!!
Και το μπράτσο....ααααχχχ το μπράτσο έγινε εργοταξιακό!! Άσπρο πάνω απο το μισό
του βραχίονα και κόκκινο απο κάτω...
Απο αύρο θα κυκλοφορώ με καπέλο, δεν υπάρχει περίπτωση...
και άχτι το έχω να βάλω ένα καπέλο με μεγάλο γείσο!
Και τώρα που λέμε για καπέλα....να, κάτι σαν αυτό δηλαδή
μόνο που αυτό είναι διακοσμήτικό, φτιαγμένο απο γάζα και κοκκαλωμένο με ατλακόλ!!!
Αύριο που θα είμαι πάλι στο τρέξιμο θα έχω και το νού μου μήπως βρώ κάτι...
Που λέτε, πήγα στο σούπερ, ψώνισα, γύρισα...ο μεσαίος είχε πέσει ξερός στον καναπέ...
ο μεγάλος έβλεπε πάααααλι παιδικά στον υπολογιστή, το μωρό έκλαιγε...
τα γνωστά!!
Έφτιαξα τα πράγματα, άλλαξα τον μεσαίο με την ελπίδα ότι θα κοιμηθεί σερί μέχρι το πρωί...
βλακείες, ξύπνησε αμέσως!
Ευτυχώς είχαν φάει λίγο μαζί με τον μπαμπά τους, τους έφτιαξα και γαλατάκι αλλά σιγά
μην κοιμηθούν!
Πήρα εγώ το μπεμπάκι μου αγκαλιά, το τάισα και κοιμήθηκε!
Κατα τις 10:30 κοιμήθηκαν και τα άλλα, έκανα ένα μπανάκι με κρύο νερό, αφού έκανε
πρώτα ο καλός μου και τελείωσε όλο το ζεστό νερό και φυσικά ξέχασε να ανάψει το
θερμοσίφωνο...(την πάρτη τους μόνο κοιτάνε...) και είπα να χαλαρώσω λίγο!
Σκέφτομαι αν θα ήταν καλύτερα αν δεν σταματούσα τη δουλειά μου...
μετά σκέφτομαι ότι δεν έχω κανέναν να με βοηθήσει με τα παιδιά...
σκέφτομαι τις ώρες, τις στιγμές που θα έχανα μακριά τους με το κακό ωράριο που είχα...
ο μεγάλος μου του χρόνου θα πάει στην πρώτη και συγκινούμαι...
σκέφτομαι ότι τελικά όλα η γυναίκα τα τραβάει...
σκέφτομαι ότι την Κυριακή είναι η γιορτή του πατέρα και πρέπει να του φτιάξουμε
ένα δωράκι...αν ήταν στο χέρι μου θα του έδινα δώρο λίγο απο την αντοχή μου για να
με βοηθήσει λίγο, λίγο από την υπομονή μου για να κρατήσει λίγο παραπάνω τα
παιδιά χωρίς να με κάνει να νιώθω άβολα που του τα αφήνω για να πάω σούπερ μάρκετ,
λίγο απο τη δύναμη μου για να σηκώνει τα βάρη, τα οικογενειακά...τα ψώνια...τα παιδιά,
να του κάνω δώρο λίγο απο εμένα δηλαδή!
Όχι...δεν έχω παράπονο, ότι μπορεί κάνει κι αυτός, δουλεύει όλη μέρα και δε μας λείπει
τίποτα...απλά σκέφτομαι ότι αύριο έχω πάλι τρέξιμο και έχουν αρχίσει να με πονάνε
οι πατούσες μου!!!
Ααααα και ξέχασα να σας πω....τώρα θυμήθηκα να κάνω τις εισπνοές μου!
Έτρεχα πάλι στους γιατρούς μέχρι που καταλήξαμε...ο πνευμονολόγος δλδ, ότι
έχω άσθμα...το οποίο βγήκε στο προσκήνιο με την εγκυμοσύνη!!
Ω ναι....έχω και τέτοιο!! Όλα καλά όμως!!
Το ξέρω, σας κούρασα...γράφω γράφω...τώρα είδα το κατεβατό που έγραψα....
αλλά είστε το παρεάκι μου και κάπου έπρεπε να τα πώ!
Περιμένω και το μπεμπάκι να ξυπνήσει σε λίγο...τελευταία έχουμε γκρίνια τη νύχτα,
μάλλον βγάζουμε το πρώτο μας δοντάκι!!!
Σας αφήνω, αρκετά σας ζάλισα!!!
Φιλιά αγαπημένες μου!!!
