Λίγες μέρες πριν...
ο άντρας μου έπρεπε πάλι να φύγει για ένα επαγγελματικό ταξίδι!
Κάθε φορά που μας το ανακοινώνει, κάτι μας πιάνει...μια μελαγχολία επικρατεί
στο σπίτι! Θα έφευγε ξημερώματα οδικώς, για να πάρει το αεροπλάνο πρωί πρωί
για την όμορφη Ρόδο!
Έφτιαξε τη βαλίτσα του αμίλητος, φορώντας το κολάρο για το αυχενικό του
που τον ταλαιπωρεί τους τελευταίους μήνες πολύ. Αγκάλιασε τα παιδιά, τα φίλησε και τα
βάλαμε για ύπνο. Εγώ συνέχισα το μάζεμα του σπιτιού ώσπου ξαφνικά,
έρχεται ο καλός μου στην κουζίνα κρατώντας κάτι στο χέρι του, το οποίο δεν
έβλεπα καλά τι ήταν. Μου λέει: " που είναι οι κόλλες σου;;
"ποιές κόλλες;" του απαντώ
"αυτές που φτιάχνεις αυτα τα ωραία πράγματα με το χαρτί".....
"του decoupage;"
"ε ναι, αυτές"
"τι τις θες; τι να τις κάνεις;"
"ε να, θέλω να βάλω μια φωτογραφία των παιδιών εδώ..."
και μου δείχνει ένα παλιό ρολόι...που δεν ξέρω γιατί το παίρνει πάντα μαζί
του στα ταξίδια.
Η ώρα ήταν αργά για μένα, είχε αρχίσει να μου βγαίνει όλη η κούραση της μέρας...
αλλά δε μπορούσα να τον στενοχωρήσω και να του πω όχι τώρα...
"δώσε μου το, θα στο φτιάξω εγώ..."
Μου το έδωσε και αυτός πήγε και ξάπλωσε...σε λίγες ώρες έπρεπε να φύγει...
Κάθησα στο γραφείο του...η ανάλυση από την εκτύπωση δεν ήταν και τόσο καλή
αλλά το το έφτιαξα...
...και του το άφησα πάνω στο γραφείο του,
κάτω από την αναμένη λάμπα για να στεγνώσει το βερνίκι
και να το δεί όταν θα σηκωθεί τα χαράματα για να φύγει.
Το ρολόι λοιπόν, ανοίγοντάς το, εκτός από την ώρα θα δείχνει
και τα 3 μουτράκια των τέκνων μας!!
Ευτυχώς, οι μέρες είναι καλές και δεν έχω ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα
με τα πήγαινε έλα στα σχολεία και στις δραστηριότητες.
Αλλά μας λείπει...
ευτυχώς αυτό το ταξίδι δεν έχει μεγάλη διάρκεια όπως τα περυσινά που έκανε.
Σε λίγες μέρες θα είναι πάλι κοντά μας και όλα θα είναι πάλι όπως πριν!
Σας φιλώ και σας εύχομαι καλό ΣΚ να έχετε!!
