Με το decoupage αλλάζεις ότι μπορείς να φανταστείς!!

Γεια σας φίλοι μου!!!

Με έπιασε η προκοπή και σκέφτηκα να αλλάξω διάφορα πραγματάκια στο σπίτι. 

Εκτός του ότι αλλάζω θέση στα πάντα μέσα στο σπίτι, από κρεβάτια, καναπέδες, τραπέζια....είπα να 

αλλάξω εμφάνιση και σε κάποια πραγματάκια για να μην τα πάω στον κάδο!!

 Έτσι, έπιασα το καλαθάκι  και το πιγκάλ του μπάνιου!!

Ω ναι!!! Άλλαξε εντελώς μορφή!!

Ο άντρας μου λέει ότι χαραμίζεται εκεί που είναι!

Ε και που να το βάλω άνθρωπέ μου, στην κουζίνα;;;;

Θα με τρελάνει!! Εκεί είναι η θέση του...να μπαίνεις μέσα και να το χαίρεσαι!!

Για δείτε και πείτε μου, δεν είναι πολύ όμορφο;;

Αρχικά ήταν μεταλλικό. Αφού λοιπόν, το πέρασα δύο χέρια αστάρι για 

μεταλλικές επιφάνειες του έκανα το decoupage και στη συνέχεια το πέρασα με

πολλές στρώσεις βερνίκι νερού. 

Μου αρέσει πολύ!!

Νομίζω τώρα θα πιάσω και τον μεγάλο κάδο που έχω στο μπαλκόνι!

Σας φιλώ!!

Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!!

Σύντομα κοντά σας.....

Ακόμα προσπαθώ να προσαρμοστώ στην καθημερινότητα μου στο σπίτι......

Αν θυμάστε καλά, είχα ξεκινήσει δουλειά τον Μάιο, καινούργιες ευθύνες, καινούργιο πόστο...δυσκολίες υπήρξαν κυρίως στην αρχή. Πολλές φορές έφτασα στα όρια μου και ήμουν έτοιμη

να τα παρατήσω, νόμιζα ότι δε θα τα καταφέρω! Όμως τελικά και τα κατάφερα μια χαρά και 

ευχαριστημένοι έμειναν οι ανώτεροί μου και άψογη συνεργασία είχα με το προσωπικό!

Κουράστηκα όμως, πάρα πολύ! Τα παιδιά με αναζητούσαν συνεχώς καθώς οι ευθύνες της θέσης μου με ανάγκαζαν να λείπω σχεδόν όλη μέρα και σχεδόν κάθε μέρα από την οικογένεια μου, αφού και ρεπό όταν είχα κάτι θα συνέβαινε  και έπρεπε να ξαναπάω στη δουλειά. Αφήστε δε που ξεκίνησα και μαθήματα ρώσικων και γυρνούσα σπίτι την ώρα που τα παιδιά έπρεπε να πέσουν για ύπνο!

Αυτός ήταν λοιπόν ο λόγος που χάθηκα!

Κι εδώ θέλω να ευχαριστήσω όλες όσες με τα μηνύματα τους έδειξαν το ενδιαφέρον τους για την αποχή μου από τη μπλογκογειτονιά! Πραγματικά, με συγκινήσατε!

Έφτασε λοιπόν η ώρα να γυρίσω σπίτι μου και πραγματικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο....να είμαι εργαζόμενη ή μη εργαζόμενη  μητέρα με 3 παιδιά;

Και τα δύο...πολύ δύσκολα!!!!!

Μια εβδομάδα τώρα προσπαθώ να επανέλθω στα παλιά μου καθήκοντα αλλά μου είναι δύσκολο!

Σχολεία, δραστηριότητες, μαγείρεμα, σίδερο...και το μικρό μαζί μου στο σπίτι τα πρωινά ενώ εγώ θέλω να κάνω δουλειά από το σπίτι πλέον όπου δεν με αφήνει να ακουμπήσω τον υπολογιστή και θέλει να είναι συνέχεια μαζί μου...

 Ακόμα προσπαθώ να συμμαζέψω το σπίτι μου, γιατί τόσους μήνες γινόταν μόνο τα βασικά.

Τώρα πιάνω ένα ένα τα δωμάτια και κάνω ξεσκαρτάρισμα, όσο  με αφήνει το μικρό...μέχρι να χτυπήσει το τηλέφωνο όπου μετά θα πρέπει να κάτσω στον υπολογιστή!

Θα βρω όμως τρόπο και πάλι και σύντομα θα ξεκινήσω και τις κατασκευούλες μου που τόσο μου έλειψαν!!

Ήδη έχω ξεκινήσει κάποια πραγματάκια...έτσι για να χαλαρώνω κι εγώ λιγάκι τις βραδινές κυρίως ώρες που τα παιδιά έχουν πέσει για ύπνο!

Θα τα πούμε σύντομα λοιπόν!

Θα έχω να σας δείξω και τα καινούργια πραγματάκια που ετοιμάζω!!

Καλό χειμώνα να έχουμε και καλή υπομονή!!!

Φιλιά!!!

Επιτέλους σαγιονάρα!!

Καλημέρα καλημέρα!!

Καλό καλοκαίρι να έχουμε!!

Το ξέρω....χάθηκα, αυτή τη φορά για τα καλά! Τι να κάνω όμως, το 24ωρο πλέον μου 

είναι πολύ μικρό. Γυρνάω αργά από τη δουλειά και μέχρι να δω τα παιδιά,

να τους μαγειρέψω για την επόμενη μέρα, να μαζέψω το χαμό στο σπίτι....πάει, 

πέρασε η μέρα και το βουνό με τα ασιδέρωτα όλο και μεγαλώνει!!!

Προχθές φόρεσα επιτέλους τη σαγιονάρα μου!!!

Την είχα φτιάξει πέρυσι τέλος του καλοκαιριού αλλά δεν πρόλαβα να

τη φορέσω, οπότε σας τη δείχνω φέτος! Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!!

Έραψα τη δαντελίτσα πάνω στο δέρμα και μετά έραψα 

από πάνω τις τυρκουάζ χάντρες.

Δεν είναι πολύ όμορφες;

Σας αφήνω τώρα γιατί πρέπει να φύγω για τη δουλειά!!!

Ελπίζω να είσαστε όλες καλά και σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο καλοκαίρι!!

Φιλιά!!!

Κι άλλα decoupage!

Kαλημέρα και καλή εβδομάδα!

Επιτέλους μας έκανε τη χάρη ο ήλιος και εμφανίστηκε!!

Σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο θα σας δείξω και άλλα δύο πραγματάκια

που έφτιαξα πριν αρκετό καιρό με τη μέθοδο decoupage...

Mια παλιά θήκη γυαλιών μεταμορφώθηκε...τα γυαλιά βέβαια που 

έμπαιναν σε αυτή τη θήκη τα έχω χάσει, όμως και πάλι θα μου φανεί χρήσιμη

αφού έχω σκοπό να αποθηκεύω μέσα μικροαντικείμενα για να μην τα ψάχνω συνέχεια.

Είναι αρκετά μεγάλη, θα την έχω στη δουλειά μαζί μου για να βάζω 

μέσα το κινητό μου, τα κλειδιά,τα γυαλιά της στραβωμάρας μου

 και κάτι ψιλά για το μηχάνημα με τον καφέ!!!

Και ένας κουμπαράς....αφού πλέον σαν εργαζόμενη θα μπορώ να κάνω 

κι εγώ τις οικονομίες μου. Λίγες βέβαια, αφού τα έξοδα τρέχουν....αλλά είπα, 

θα τον ανοίξω όταν γεμίσει (και είναι αρκετά μεγάλος), σε ένα χρόνο;

σε δύο χρόνια; θα δείξει....

Αλλάααααα όταν με το καλό γεμίσει, θα μας κάνω τα έξοδα ή θα συμπληρώσω αν 

χρειαστεί για ένα ταξιδάκι με τον άντρα μου που τόσο το έχουμε ανάγκη!!! 

Μας έφαγαν οι δουλειές και τα έξοδα και ούτε ταξίδι του μέλιτος δεν πήγαμε!

Ευκαιρία λοιπόν, έστω και μετά από 10 χρόνια γάμου να γίνει κι αυτό!!

Επειδή δεν θα τα καταφέρω να σας ευχηθώ για Πάσχα αργότερα, λόγω του 

ότι θα πάμε στο χωριό (επιτέλους μετά από δύο χρόνια θα κάνουμε Πάσχα 

με τους δικούς μας)...σας εύχομαι ολόψυχα 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!

Φιλιά!!!!!!!!

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/12168015/?claim=rvnq337ukeq">Follow my blog with Bloglovin</a>

Ιδέες για πασχαλινά καλάθια!

Πλησιάζει το Πάσχα και χαζεύω στο ίντερνετ διάφορες κατασκευές!

Υπάρχουν τόσες πολλές ιδέες που πραγματικά δεν μπορώ να πάρω μια απόφαση 

για το τι θα φτιάξω φέτος! 

Πάρτε μια ιδέα από αυτά που έχω ξεχωρίσει...

Σοκολατένιες φωλιές

Υφασμάτινο καλάθι

καλάθι με washi tape

καλάθι με νήμα και μπαλόνι

καλάθι από τσόχα

πλεκτό καλάθι

χάρτινο καλάθι

καλαθάκι κουβαδάκι

καλαθάκια από φίλτρα καφέ

μικρά καλαθάκια από αυγοθήκες

καλάθι με σύρμα και χάντρες

καλαθάκια γλαστράκια

Καλαθάκια από τενεκεδάκια

Ελπίζω να σας βοήθησα!!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Άλλαξα τις ψωμιέρες μου!!!

Καλημέρα καλημέρα!!!!!!

Σας είχα πει ότι πριν αρκετό καιρό είχα κέφια και έκανα ντεκουπάζ

σε πολλά πράγματα!

Έτσι, δεν μου ξέφυγαν και οι απλές ξύλινες ψωμιέρες, που σπάνια

χρησιμοποιούσα γιατί δε μου άρεσαν έτσι απλές που ήταν!

Τις αστάρωσα γιατί ήταν δύσκολο να τριφτούν, τους έκανα ένα κρακελέ

ενός συστατικού και μετά ντεκουπάζ σε αυτά τα υπέροχα χρώματα!!

Τώρα φυσικά, δεν είναι κρυμμένες σε ένα ντουλάπι αλλά διακοσμούν

το πάσο της κουζίνας μου!!

Ψωμάκι προς το παρόν δε βάζω μέσα...

αλλά αυτή η ψωμιέρα με έχει τρελάνει και την έχω στολισμένη

σε μια γωνίτσα στο πάσο και την καμαρώνω....

μαζί με τα σουπλά που είχα πλέξει το καλοκαίρι

και ένα βαζάκι γλυκό περγαμόντο που έφτιαξα με τα χεράκια μου!!

Πως μπορούν τόσο απλά πραγματάκια να κάνουν πιο όμορφο τον χώρο μας,

είναι απίστευτο! Σου αλλάζουν τη διάθεση αμέσως!

Καλή σας μέρα!!!!!!!!!!

Ευρώπη μάντεψε...εγώ είμαι ακόμα πλούσια! #4

Μια ιδέα που δόθηκε από την Αντωνία και συνεχίστηκε με την Ειρήνη και την Αλεξία άρχισε να διαδίδεται στην μπλογκογειτονιά. Mε χαρά θα πάρω και εγώ μέρος, γιατί θέλω να διαδώσω και δημοσίως όσα με κάνουν να αισθάνομαι πλούσια, σε πείσμα των δύσκολων καιρών που ζούμε και όσων θέλουν να μας κάνουν να χάσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας. 

Παρακάτω λοιπόν, σας γράφω κι εγώ τους δικούς μου προσωπικούς λόγους που
αισθάνομαι πλούσια! Κι επειδή είχα οίστρο και μου έβγαινε αυθορμήτως...
συγχωρέστε με εσείς που κατέχετε από ποίηση...πρώτη φορά το κάνω,
αλλά είναι αληθινό!!



Σαν έρθει η ανατολή 

κι ο ουρανός φωτίσει

ο ήλιος μέσα θε να μπεί

να με καλημερίσει!

Κι όταν θα βγω απ' το σπίτι μου

και δω τον γείτονά μου

πάντα την καλημέρα μου 

λέω από την καρδιά μου!

Στη διαδρομή για τη δουλειά

τη θάλασσα αντικρίζω

θα κάνω στάση δυό λεπτά

τη φύση να μυρίζω!

Σαν έρθει ώρα φαγητού

και στρώσω το τραπέζι

τόσα αγαθά, τόσα καλά

και ο πασάς ζηλεύει!

Λαδάκι από τον τόπο μας

ψωμάκι ζυμωμένο

ντομάτα κατακόκκινη 

και φρέσκο το αυγό μας...

μας τα δωσε ένας γείτονας

εγώ αυγά δεν έχω

θα πάρω δέμα απ' το χωριό

μπορώ να μη φιλέψω;

Και σαν θα νιώσω μοναξιά

θα έρθει ένας φίλος

και θα του πω τον πόνο μου 

και θα χαμογελάσω...

θα τον κεράσω μια ρακί

θα φύγει φορτωμένος...

για το καλό που μου κανε

να είναι ευλογημένος!

Και σαν δεν έχουμε λεφτά
και διακοπές δεν πάμε
μια βόλτα πάμε στο χωριό
και τι καλά περνάμε!

Και σαν βρεθεί όλο μαζί 

το σόι αγαπημένο

το γλέντι θε ν' αρχίσουμε

και θα' ναι μονιασμένο!

Τ' Αυγούστου βράδυ στο χωριό
θα κάτσω στην αυλή μου
παρέα με το βασιλικό
και με το γιασεμί μου!

Κάνω τραγούδι τον καημό

και τη χαρά συνάμα

τραγούδι λέω στο μωρό 

θα κοιμηθούμε αντάμα....

να πάρω εγώ τον πόνο του

εγώ τον πυρετό του

σε κάθε βήμα και στιγμή 

θα είμαι στο πλευρό του!

Και σαν τελειώσει το σχολείο

και πάει και φαντάρος

εγώ η μάνα θα' μαι εκεί

για να του δίνω θάρρος!

Και σαν θα γίνω και γιαγιά 

εκεί θα είμαι πάλι

θα μεγαλώνω με χαρά

εγγόνια με καμάρι!

Θα τους μιλώ για ήρωες

λεβέντες και θυσία

του τόπου αυτού 

που πάντοτε θα έχει ιστορία...

Αυτή είναι η Ελλάδα που αγαπώ

και έχω χίλιους λόγους

που Ευρωπαίε φίλε εσύ

δε θα γνωρίζεις διόλου!

Η ανάρτηση αυτή συμμετέχει στο "Κίνημα των Πλουσίων Ελλήνων" bloggers!
Διάβασε περισσότερα για το τι είναι  αυτό το Κίνημα μας ΕΔΩ καθώς και όλες τις
αναρτήσεις στη σελίδα μας στο facebook ΕΔΩ!

Ξανά εργαζόμενη!

Καλημέρα με βροχή και σήμερα!!

Σας έχω νέα!

Έφτασε ο καιρός να αλλάξω κι εγώ το about me  του blog μου...!

Ο λόγος; 

Πλέον δεν θα είμαι μια κατ' επιλογήν άνεργη τρίτεκνη μανούλα...

αλλά μια κατ' επιλογήν εργαζόμενη τρίτεκνη μανούλα!

Στις μέρες μας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρει κάποιος δουλειά!

Ευτυχώς για μένα όμως τα πράγματα ήταν παραπάνω από εύκολα!

Αυτό συμβαίνει όταν είσαι καλός στη δουλειά σου, σωστός επαγγελματίας,

αγαπητός σε αφεντικά και συναδέλφους και πάντα χαμογελαστός 

παρά τις αντιξοότητες!

Έτσι λοιπόν μια μέρα, χτύπησε το τηλέφωνό μου...ήταν από την 

εταιρία που εργαζόμουν για 13 χρόνια και παραιτήθηκα όταν 

γέννησα τον 3ο μου γιο!

Μου έκαναν μια πρόταση...δελεαστική μπορώ να πώ!

Σχεδόν με παρακάλεσαν να επιστρέψω στη δουλειά...

αυτή τη φορά αναβαθμισμένη!!

Χάρηκα πολύ...αλλά με έβαλε και σε πολλά διλήμματα!

Χάρηκα πολύ που με εκτιμούν τα αφεντικά μου. που εκτίμησαν την 

προσπάθεια μου να κρατήσω το τμήμα μου σε υψηλά επίπεδα,

τις ώρες που οικειοθελώς πήγαινα εκτός ωραρίου μου για 

να δω αν όλα πάνε καλά, τις τόσες φορές που πήγαινα

στα ρεπό μου για να εξυπηρετήσω κάποιον πελάτη!

Δέχτηκα με χαρά!

Τα παιδιά όμως; Τι θα κάνω με τα παιδιά;

Θα μου πείτε, η μόνη είμαι που θα βάλω γυναίκα να μου τα προσέχει;

όχι φυσικά!

Έχω μπει λοιπόν στη διαδικασία ανεύρεσης γυναίκας για να μου

τα προσέχει τις ώρες που εγώ θα λείπω...9:30 -18:30!!

Πολλές ώρες...

Ακόμα δεν έχω βρει τίποτα...

κι αγχώνομαι γιατί πρέπει να πηγαίνω στη δουλειά για εκπαίδευση!

Προς το παρόν παίρνω το μικρό μαζί μου στο γραφείο

για λίγες ώρες αλλά έχουμε γκρίνια...

τι να κάνει κι αυτό το καημενούλι εκεί μέσα;

Ευτυχώς τα μεγάλα είναι στο σχολείο!

Το έχω κάνει παιδότοπο το γραφείο...

έχουμε πάει ένα σωρό παιχνίδια εκεί για να παίζει αλλά αυτό

θέλει να ανακαλύπτει το χώρο και μου τα κάνει

όλα γης μαδιάμ!!!

Ελπίζω σύντομα να βρω μια γυναίκα για να μην το ταλαιπωρώ 

κι αυτό!

Αυτά ήταν τα νέα μου!
Δε σας κρύβω ότι έχω αγχωθεί πολύ με τα νέα μου καθήκοντα,

ελπίζω όμως ότι θα τα καταφέρω! Όπως και ελπίζω
ότι θα βρίσκω το χρόνο να κάνω αυτά που με χαλαρώνουν
για να μπορώ να συνεχίζω...με σώας τα φρένας!

Φιλιά πολλά!!

Καλώς ήλθες Μάρτη!!

Μπήκε και ο Μάρτης!! 

Πως περνάει έτσι ο καιρός; Κόψαμε και το 1ο ποδαράκι της κυράς Σαρακοστής...

λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;

Φτιάξαμε και τα βραχιολάκια μας για να μη μας κάψει ο ήλιος!

Με τον αυτοσχέδιο δίσκο kumihimo τα πλέξαμε εφέτος...

προσπάθησαν και τα παιδιά να πλέξουν μόνα τους τα δικά τους,

αλλά την περισσότερη ώρα τους ξεμπέρδευα τις κλωστές και μετά μας έπιαναν τα

γέλια!

Δείτε στο βιντεάκι πως μπορείτε να φτιάξετε αυτοσχέδιο δίσκο kumihimo

και φτιάξτε κι εσείς τα δικά σας βραχιολάκια...Μάρτηδες και όχι μόνο!!

Με 7 κλωστές...

το δικό μου μόνο με 1 άσπρη ενώ των παιδιών με 3 άσπρες και 4 κόκκινες...

Και επειδή ο καιρός ήταν χθες πραγματικά ανοιξιάτικος...

είπα να φτιάξω κάτι ανάλογο!

Πήρα μια τετράγωνη μονόχρωμη μαξιλαροθήκη,

έβαλα μέσα ένα περιοδικό...

στη συνέχεια με ένα μαρκαδόρο για ύφασμα ζωγράφισα τον 

κορμό ενός δέντρου...

μετά με το πινελάκι μου και με ρευστό χρώμα υφάσματος το γέμισα...

έτοιμο το δεντράκι μας...

στη συνέχει το σιδέρωσα από την ανάποδη και έραψα πάνω 

πολύχρωμα κουμπιά!!

Σήμερα όμως ο καιρός μας τα χάλασε, ευτυχώς το μαξιλαράκι στον καναπέ

μας θυμίζει ότι μπήκε η Άνοιξη!!

Καλό μήνα να έχουμε λοιπόν!!

Φιλιά

Ο Θεός κι ο γείτονας!

Ο καιρός κακός, κρύο και βροχή συνέχεια, ο μικρός αρρωστούλης,

 τα μεγάλα  πρέπει να πάνε στο δημοτικό, στο νήπιο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες,

 ο σύζυγος αυτόν τον χειμώνα λείπει διαρκώς σε επαγγελματικά ταξίδια....

κι εγώ μόνη, μακριά απο τους δικούς μας ανθρώπους που σίγουρα θα μπορούσαν

 να με βοηθήσουν λίγο!!!!

Έρχονται μέρες που απελπίζομαι...

νιώθω ότι έχω δίπλα μου μόνο το Θεό και τον καλό γείτονα!

 Κάθε μέρα κάνω το σταυρό μου και ευχαριστώ το Θεό για όλα όσα μου έχει

 προσφέρει ως τώρα...ξέρω ότι ο Θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε!

 Γι’ αυτό και ήρθαμε σ’ αυτήν την πόλη και σ’ αυτήν τη γειτονιά!

 Το σπίτι μας πλέον μετά το 3^ο παιδί, δε μας χωράει...θα ήθελα ένα σπίτι λίγο μεγαλύτερο,

 όμως δε φεύγω...εδώ θα μείνω!!!

Ο λόγος απλός...

βρέχει καταρρακτωδώς, κρύο πολύ...πρέπει να πάω τα παιδιά σχολείο,

ο μικρούλης ετοιμάζεται κι αυτός για έξοδο...με μύξες και βήχα!

Ευτυχώς από κάτω το μανάβικο είναι ανοιχτό και οι γιοί της κυρίας Σπυριδούλας

ξεφορτώνουν το φορτηγό...το αμάξι μου παρκαρισμένο μακριά...

"αφήστε μας τον μικρό εδώ κυρία Κωνσταντίνα, μην τον πάρετε μαζί σας 

με τέτοια βροχή!"

Τον αφήνω και φεύγω τρέχοντας με τα άλλα δύο για να μπούμε γρήγορα 

στο αμάξι! Κάνω τη διανομή και επιστρέφω...αφήνω το αυτοκίνητο 

μπροστά στο μανάβικο γιατί δεν βρίσκω να παρκάρω γνωρίζοντας ότι εκεί ενοχλώ. 

Θέλω να πάω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο μικρό μου. 

"κανένα πρόβλημα" μου λέει ο Φίλλιπος

"αφήστε μου τα κλειδιά και θα το παρκάρω εγώ, εσείς πηγαίνετε σπίτι σας

και τα κλειδιά θα τα αφήσω εδώ"

Ανακούφιση!!!

Μετά από δύο ώρες περίπου χτυπάει το κουδούνι,

ήταν ο άλλος γείτονας...αυτός με τα ανταλλακτικά.

"Κωνσταντίνα, το αμάξι εμποδίζει γιατί ο δήμος θέλει να σκάψει....

αν δε μπορείς πέτα μου τα κλειδιά να στο μετακινήσω εγώ!"

"Τα κλειδιά κύριε Στάθη είναι στο μανάβικο!"

Πάει ο κύριος Στάθης και μου μετακινεί το αμάξι...

Μετά από λίγο και ενώ το μικρό έχει κοιμηθεί κατεβαίνω να πάρω ψωμί...

όλα από κάτω μας τα έχουμε ευτυχώς!!

Εκεί ο κύριος Νίκος και η κυρία Μαρία...

"Κωνσταντίνα μου, ότι χρειάζεσαι να μας το λες. Και το παιδί αν θες 

να σου κρατήσουμε για να πας κάπου...μην το παίρνεις μαζί σου με τέτοιο κρύο!!"

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει και ο κυρ Γιώργης από την ψησταριά παραδίπλα που

με είδε να μπαίνω στο φούρνο...

"εεεε πατρίδα!!!! (η γυναίκα του είναι από το Ρέθυμνο). Καλημέρα!

Κι εμείς εδώ είμαστε...ότι θες χτύπα τηλέφωνο!"

Πόσο με συγκινούν!!!!!

Τις προάλλες γύρισε επιτέλους ο άντρας μου γιατί έπρεπε να κάνει μια 

επέμβαση στην Πάτρα. Τα μεγάλα θα πήγαιναν σχολείο...το μικρό όμως;

Τι θα το έκανα; Θα το έπαιρνα μαζί μου στο νοσοκομείο;

Ευτυχώς η μαμά του συμμαθητή του Γιώργου μου μένει απέναντι...μιλώντας λοιπόν

στο τηλέφωνο της είπα τον καημό μου...

"εδώ είμαι εγώ!!! θα μου τον φέρεις το πρωί και κάτσουμε παρεούλα κι

αν δεν έχετε επιστρέψει μέχρι να σχολάσει ο Μάνος από το νηπιαγωγείο στις 4, 

θα τον πάρω κι αυτόν εδώ!"

Εντάξει, τακτοποιήσαμε τους 2 από τους 3....ο Γιώργος όμως; 

Που αυτόν σίγουρα δεν προλαβαίνω να τον πάρω αφού σχολάει στις 2 σήμερα

γιατί κάνουν αποκριάτικο πάρτυ;

Να' ναι καλά η φιλενάδα μου η Βάσια και ο Παντελής...

έφυγε ο Παντελής από τη δουλειά του νωρίτερα για να πάει να τον πάρει

από το σχολείο μαζί με την κόρη του και να πάνε σπίτι τους!!

Κι άλλα πολλά....πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς τους 

γείτονες και φίλους!

Κι εγώ βέβαια...ότι χρειαστούν από μένα θα τους το προσφέρω με όλη μου

την αγάπη!! Προς το παρόν...κι επειδή μέχρι στιγμής δε μου έχουν ζητήσει κάτι...

όποτε φτιάξω γλυκό ή καμιά πίτα ή όποτε μας στέλνουν καλούδια από την 

Κρήτη, δεν παραλείπω να κάνω διανομή στη γειτονιά!!!

Γι αυτό φίλοι μου....τον γείτονά σας και τα μάτια σας!!

Ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, μια κουβεντούλα παραπάνω δεν είναι πολλά

για να έχετε καλή σχέση με τους γείτονές σας!

Φιλιά πολλά και καλή μέρα σας εύχομαι!

Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μη ξεχνάτε

να χαμογελάτε!!

Καθαρά Δευτέρα στο σπίτι!!

Μας τα χάλασε ο  καιρός σήμερα και όχι μόνο!!

Τα παιδιά άρρωστα κι ο άντρας μου στο κρεβάτι του πόνου αφού την Παρασκευή

έκανε μια μικροεπέμβαση και ο καημένος πονάει πολύ!

Έτσι, σήμερα θα μείνουμε σπίτι και δε θα πετάξουμε χαρταετό!

Πρωί πρωί σηκώθηκα και έφτιαξα λαγάνες...

ζεστές ζεστές μαζί με χαλβά, μούυυυυρλιαααααα!!!!!!!!!

Τα παιδιά όμως γκρινιάζουν...θέλουν να πάμε στους φίλους τους!

Όμως δεν είμαστε για έξω γιατί θα κολλήσουν και τα άλλα παιδάκια...έτσι,

ψάχνω να βρω τρόπους να τα απασχολήσω εντός.

Χθες το βράδυ τους έφτιαξα αυτοσχέδιους δίσκους kumihimo για να τους 

δείξω πως να πλέξουν τα βραχιολάκια του Μάρτη που έρχεται 

σε λίγες μέρες...

Αυτό θα το κάνουμε απογευματάκι προς βραδάκι χαλαρώνοντας στον καναπέ,

αφού πρώτα έχουμε κάνει μια επανάληψη στα μαθήματά μας...

Τώρα το πρωί τους έφτιαξα αλατοζύμη:

1/2 φλ. αλάτι

1/2 φλ. νερό

1 1/2 περίπου φλ. αλεύρι

και φτιάξαμε την Κυρά Σαρακοστή...

εγώ την έφτιαξα δλδ και αυτά παρακολουθούσαν, 

αλλά μετά άρχισαν το παιχνίδι με την αλατοζύμη

που περίσσεψε και έφτιαξαν τις δικές τους λαγάνες!!

Τη φουρνίσαμε...

τη ζωγραφίσαμε...

και έτοιμο το "μετρητάρι" μας!

Κάθε Σάββατο θα κόβουμε και ένα ποδαράκι!

7 εβδομάδες μέχρι το Μ. Σάββατο!

Καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή!

ξύλινα διακοσμητικά με ντεκουπάζ...

Πριν αρκετό καιρό βρήκα κάτι ξύλινα αντικείμενα, τα οποία για να πω 

την αλήθεια δεν ήξερα τι ήταν. Μου είπε ο άντρας μου ότι ήταν διακοσμητικά

σε κεφαλάρι κρεβατιού και φυσικά τα πήρα, χωρίς να έχω ιδέα τι θα 

μπορούσα να τα κάνω...

Τις προάλλες λοιπόν, σκέφτηκα να τα πιάσω...

τους έκανα κρακελέ ενός συστατικού και ντεκουπάζ!

Μου άρεσε το αποτέλεσμα αλλά δε μπορούσα να βρω που θα ήταν χρηστικά...

και ξαφνικά μου ήρθε αναλαμπή!!!!

Κηροπήγια....

Τα οποία φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...

δεν είναι πολύ όμορφα; 

Δεν έμεινα όμως μόνο εκεί...

θυμήθηκα τα χριστουγεννιάτικα σπιτάκια που είχα φτιάξει και λέω...

δε φτιάχνω λίγα ακόμα;

Και αυτά με ντεκουπάζ στολίζουν ένα ράφι...

Όπως καταλαβαίνεται έχει πέσει πολύ ντεκουπάζ αυτό το διάστημα,

γι' αυτό αναμείνατε...έρχονται κι άλλα!!!!!!!

Φιλιά πολλά!

Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!!!

Αγ. Υάκινθος - ο ορθόδοξος άγιος των ερωτευμένων!

Η σύγχρονη λατρεία του ξεκινά από τα Ανώγεια της Κρήτης

Ως Άγιος της αγάπης, των ερωτευμένων ζευγαριών και της νεότητας έχει προβληθεί ο Υάκινθος, που εορτάζει στις 3 Ιουλίου.

Ο Άγιος Υάκινθος υπήρξε, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, θαλαμηπόλος του αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος αρνήθηκε και φυλακίστηκε 12 χιλιόμετρα νότια από τα Ανώγεια της Κρήτης, στην ορεινή περιοχή Φούρνοι, όπου του έδιναν φαγητά ποτισμένα με το αίμα ζώων που είχαν θυσιαστεί σε είδωλα.

Ο Άγιος αρνήθηκε το φαγητό επί σαράντα ημέρες και τελικά πέθανε από ασιτία το 98 μ.Χ., σε ηλικία 20 ετών. Οι φρουροί του βρήκαν στο κελί του αγγέλους που κρατούσαν λαμπάδες να τον στεφανώνουν. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, κατά την ελληνορθόδοξη παράδοση, έδωσε εντολή να πετάξουν το λείψανό του στα θηρία, αλλά το φύλασσαν άγγελοι και τα θηρία δεν το πείραξαν. Τελικά, το λείψανο ετάφη στην πατρίδα του, την Καισάρεια, από έναν συγκλητικό που του ξαναέδωσε το φως του.

Παράλληλα, το όνομα Υάκινθος είναι συνυφασμένο και με τα πανάρχαια ήθη. Προς τιμήν του γίνονταν κάθε χρόνο γιορτές στην Τύλισσο, στη Μεσσηνία και τη Σπάρτη. Γιόρταζαν το θάνατο και την ανάστασή του, καθώς θεωρούνταν ένας προελληνικός θεός της βλάστησης και της γονιμότητας.

Η σύγχρονη λατρεία του Αγίου ξεκινά από τα Ανώγεια της Κρήτης, με τα Υακίνθεια, και εξαπλώνεται σιγά - σιγά σε όλη την Ελλάδα. Θεωρείται ο Άγιος του έρωτα, των αγνών αισθημάτων, της δημιουργίας και της έμπνευσης. Ειδικότερα, όσοι προτιμούν να γιορτάζουν τον, κατά την κρητική παράδοση, Έλληνα Άγιο της αγάπης επισκέπτονται το ναό του Αγίου Υακίνθου, ένα λιτό, κυκλικό, πέτρινο κρητικό ναό που είναι κτισμένος σε υψόμετρο 1.200, στον Ψηλορείτη.

Στα Υακίνθεια, σε ένα συγκερασμό της αρχαιοελληνικής και της χριστιανικής γιορτής, κάθε καλοκαίρι, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, τιμώνται η νιότη και η αγάπη, με πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που διαρκούν τρεις ημέρες. Έχουν εξελιχθεί, μάλιστα, σε θεσμό και αποτελούν πόλο έλξης επισκεπτών και μουσικών από την Κρήτη και άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και όλη τη Μεσόγειο.

Στο μουσικό κομμάτι των εκδηλώσεων έντονη είναι η σφραγίδα του Λουδοβίκου των Ανωγείων, διοργανωτή των Υακινθείων από το 1998, που με το δικό του ιδιαίτερο, χαρισματικό τρόπο τραγουδά τον έρωτα και την προσδοκία του. 

Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Λουδοβίκου των Ανωγείων, «ο Άγιος Υάκινθος με τον Βαλεντίνο δεν είναι διαφορά αντίθεσης, απλά διαφορά. Στον Βαλεντίνο κόβουνε τα τριαντάφυλλα και τα προσφέρουνε για αγάπη στα κορίτσια τους. Εμείς παίρνουμε το χέρι του κοριτσιού και το οδηγούμε εκεί που είναι τα τριαντάφυλλα και του τα δείχνουμε, δεν τα κόβουμε ποτέ. Ο Άγιος Υάκινθος δεν είναι ο Άγιος των ερωτευμένων, αλλά εκείνων που έχασαν και εκείνων που ελπίζουν να βρουν. Ο έρωτας έτσι κι αλλιώς είναι θεϊκή επίσκεψη και η ζωή, γενικότερα, μια γιορτή, όπου είμαστε όλοι καλεσμένοι. Επτακόσιες είκοσι χιλιάδες (720.000) ώρες που είναι τα 80 χρόνια ζωής δεν είναι αρκετές για να γεράσουμε. Ό Άγιος Υάκινθος είναι ο άγιος της μοναξιάς, του συγκρατημένου πάθους».

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/