Ξανά εργαζόμενη!

Καλημέρα με βροχή και σήμερα!!

Σας έχω νέα!

Έφτασε ο καιρός να αλλάξω κι εγώ το about me  του blog μου...!

Ο λόγος; 

Πλέον δεν θα είμαι μια κατ' επιλογήν άνεργη τρίτεκνη μανούλα...

αλλά μια κατ' επιλογήν εργαζόμενη τρίτεκνη μανούλα!

Στις μέρες μας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρει κάποιος δουλειά!

Ευτυχώς για μένα όμως τα πράγματα ήταν παραπάνω από εύκολα!

Αυτό συμβαίνει όταν είσαι καλός στη δουλειά σου, σωστός επαγγελματίας,

αγαπητός σε αφεντικά και συναδέλφους και πάντα χαμογελαστός 

παρά τις αντιξοότητες!

Έτσι λοιπόν μια μέρα, χτύπησε το τηλέφωνό μου...ήταν από την 

εταιρία που εργαζόμουν για 13 χρόνια και παραιτήθηκα όταν 

γέννησα τον 3ο μου γιο!

Μου έκαναν μια πρόταση...δελεαστική μπορώ να πώ!

Σχεδόν με παρακάλεσαν να επιστρέψω στη δουλειά...

αυτή τη φορά αναβαθμισμένη!!

Χάρηκα πολύ...αλλά με έβαλε και σε πολλά διλήμματα!

Χάρηκα πολύ που με εκτιμούν τα αφεντικά μου. που εκτίμησαν την 

προσπάθεια μου να κρατήσω το τμήμα μου σε υψηλά επίπεδα,

τις ώρες που οικειοθελώς πήγαινα εκτός ωραρίου μου για 

να δω αν όλα πάνε καλά, τις τόσες φορές που πήγαινα

στα ρεπό μου για να εξυπηρετήσω κάποιον πελάτη!

Δέχτηκα με χαρά!

Τα παιδιά όμως; Τι θα κάνω με τα παιδιά;

Θα μου πείτε, η μόνη είμαι που θα βάλω γυναίκα να μου τα προσέχει;

όχι φυσικά!

Έχω μπει λοιπόν στη διαδικασία ανεύρεσης γυναίκας για να μου

τα προσέχει τις ώρες που εγώ θα λείπω...9:30 -18:30!!

Πολλές ώρες...

Ακόμα δεν έχω βρει τίποτα...

κι αγχώνομαι γιατί πρέπει να πηγαίνω στη δουλειά για εκπαίδευση!

Προς το παρόν παίρνω το μικρό μαζί μου στο γραφείο

για λίγες ώρες αλλά έχουμε γκρίνια...

τι να κάνει κι αυτό το καημενούλι εκεί μέσα;

Ευτυχώς τα μεγάλα είναι στο σχολείο!

Το έχω κάνει παιδότοπο το γραφείο...

έχουμε πάει ένα σωρό παιχνίδια εκεί για να παίζει αλλά αυτό

θέλει να ανακαλύπτει το χώρο και μου τα κάνει

όλα γης μαδιάμ!!!

Ελπίζω σύντομα να βρω μια γυναίκα για να μην το ταλαιπωρώ 

κι αυτό!

Αυτά ήταν τα νέα μου!
Δε σας κρύβω ότι έχω αγχωθεί πολύ με τα νέα μου καθήκοντα,

ελπίζω όμως ότι θα τα καταφέρω! Όπως και ελπίζω
ότι θα βρίσκω το χρόνο να κάνω αυτά που με χαλαρώνουν
για να μπορώ να συνεχίζω...με σώας τα φρένας!

Φιλιά πολλά!!

Καλώς ήλθες Μάρτη!!

Μπήκε και ο Μάρτης!! 

Πως περνάει έτσι ο καιρός; Κόψαμε και το 1ο ποδαράκι της κυράς Σαρακοστής...

λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;

Φτιάξαμε και τα βραχιολάκια μας για να μη μας κάψει ο ήλιος!

Με τον αυτοσχέδιο δίσκο kumihimo τα πλέξαμε εφέτος...

προσπάθησαν και τα παιδιά να πλέξουν μόνα τους τα δικά τους,

αλλά την περισσότερη ώρα τους ξεμπέρδευα τις κλωστές και μετά μας έπιαναν τα

γέλια!

Δείτε στο βιντεάκι πως μπορείτε να φτιάξετε αυτοσχέδιο δίσκο kumihimo

και φτιάξτε κι εσείς τα δικά σας βραχιολάκια...Μάρτηδες και όχι μόνο!!

Με 7 κλωστές...

το δικό μου μόνο με 1 άσπρη ενώ των παιδιών με 3 άσπρες και 4 κόκκινες...

Και επειδή ο καιρός ήταν χθες πραγματικά ανοιξιάτικος...

είπα να φτιάξω κάτι ανάλογο!

Πήρα μια τετράγωνη μονόχρωμη μαξιλαροθήκη,

έβαλα μέσα ένα περιοδικό...

στη συνέχεια με ένα μαρκαδόρο για ύφασμα ζωγράφισα τον 

κορμό ενός δέντρου...

μετά με το πινελάκι μου και με ρευστό χρώμα υφάσματος το γέμισα...

έτοιμο το δεντράκι μας...

στη συνέχει το σιδέρωσα από την ανάποδη και έραψα πάνω 

πολύχρωμα κουμπιά!!

Σήμερα όμως ο καιρός μας τα χάλασε, ευτυχώς το μαξιλαράκι στον καναπέ

μας θυμίζει ότι μπήκε η Άνοιξη!!

Καλό μήνα να έχουμε λοιπόν!!

Φιλιά

Ο Θεός κι ο γείτονας!

Ο καιρός κακός, κρύο και βροχή συνέχεια, ο μικρός αρρωστούλης,

 τα μεγάλα  πρέπει να πάνε στο δημοτικό, στο νήπιο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες,

 ο σύζυγος αυτόν τον χειμώνα λείπει διαρκώς σε επαγγελματικά ταξίδια....

κι εγώ μόνη, μακριά απο τους δικούς μας ανθρώπους που σίγουρα θα μπορούσαν

 να με βοηθήσουν λίγο!!!!

Έρχονται μέρες που απελπίζομαι...

νιώθω ότι έχω δίπλα μου μόνο το Θεό και τον καλό γείτονα!

 Κάθε μέρα κάνω το σταυρό μου και ευχαριστώ το Θεό για όλα όσα μου έχει

 προσφέρει ως τώρα...ξέρω ότι ο Θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε!

 Γι’ αυτό και ήρθαμε σ’ αυτήν την πόλη και σ’ αυτήν τη γειτονιά!

 Το σπίτι μας πλέον μετά το 3^ο παιδί, δε μας χωράει...θα ήθελα ένα σπίτι λίγο μεγαλύτερο,

 όμως δε φεύγω...εδώ θα μείνω!!!

Ο λόγος απλός...

βρέχει καταρρακτωδώς, κρύο πολύ...πρέπει να πάω τα παιδιά σχολείο,

ο μικρούλης ετοιμάζεται κι αυτός για έξοδο...με μύξες και βήχα!

Ευτυχώς από κάτω το μανάβικο είναι ανοιχτό και οι γιοί της κυρίας Σπυριδούλας

ξεφορτώνουν το φορτηγό...το αμάξι μου παρκαρισμένο μακριά...

"αφήστε μας τον μικρό εδώ κυρία Κωνσταντίνα, μην τον πάρετε μαζί σας 

με τέτοια βροχή!"

Τον αφήνω και φεύγω τρέχοντας με τα άλλα δύο για να μπούμε γρήγορα 

στο αμάξι! Κάνω τη διανομή και επιστρέφω...αφήνω το αυτοκίνητο 

μπροστά στο μανάβικο γιατί δεν βρίσκω να παρκάρω γνωρίζοντας ότι εκεί ενοχλώ. 

Θέλω να πάω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο μικρό μου. 

"κανένα πρόβλημα" μου λέει ο Φίλλιπος

"αφήστε μου τα κλειδιά και θα το παρκάρω εγώ, εσείς πηγαίνετε σπίτι σας

και τα κλειδιά θα τα αφήσω εδώ"

Ανακούφιση!!!

Μετά από δύο ώρες περίπου χτυπάει το κουδούνι,

ήταν ο άλλος γείτονας...αυτός με τα ανταλλακτικά.

"Κωνσταντίνα, το αμάξι εμποδίζει γιατί ο δήμος θέλει να σκάψει....

αν δε μπορείς πέτα μου τα κλειδιά να στο μετακινήσω εγώ!"

"Τα κλειδιά κύριε Στάθη είναι στο μανάβικο!"

Πάει ο κύριος Στάθης και μου μετακινεί το αμάξι...

Μετά από λίγο και ενώ το μικρό έχει κοιμηθεί κατεβαίνω να πάρω ψωμί...

όλα από κάτω μας τα έχουμε ευτυχώς!!

Εκεί ο κύριος Νίκος και η κυρία Μαρία...

"Κωνσταντίνα μου, ότι χρειάζεσαι να μας το λες. Και το παιδί αν θες 

να σου κρατήσουμε για να πας κάπου...μην το παίρνεις μαζί σου με τέτοιο κρύο!!"

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει και ο κυρ Γιώργης από την ψησταριά παραδίπλα που

με είδε να μπαίνω στο φούρνο...

"εεεε πατρίδα!!!! (η γυναίκα του είναι από το Ρέθυμνο). Καλημέρα!

Κι εμείς εδώ είμαστε...ότι θες χτύπα τηλέφωνο!"

Πόσο με συγκινούν!!!!!

Τις προάλλες γύρισε επιτέλους ο άντρας μου γιατί έπρεπε να κάνει μια 

επέμβαση στην Πάτρα. Τα μεγάλα θα πήγαιναν σχολείο...το μικρό όμως;

Τι θα το έκανα; Θα το έπαιρνα μαζί μου στο νοσοκομείο;

Ευτυχώς η μαμά του συμμαθητή του Γιώργου μου μένει απέναντι...μιλώντας λοιπόν

στο τηλέφωνο της είπα τον καημό μου...

"εδώ είμαι εγώ!!! θα μου τον φέρεις το πρωί και κάτσουμε παρεούλα κι

αν δεν έχετε επιστρέψει μέχρι να σχολάσει ο Μάνος από το νηπιαγωγείο στις 4, 

θα τον πάρω κι αυτόν εδώ!"

Εντάξει, τακτοποιήσαμε τους 2 από τους 3....ο Γιώργος όμως; 

Που αυτόν σίγουρα δεν προλαβαίνω να τον πάρω αφού σχολάει στις 2 σήμερα

γιατί κάνουν αποκριάτικο πάρτυ;

Να' ναι καλά η φιλενάδα μου η Βάσια και ο Παντελής...

έφυγε ο Παντελής από τη δουλειά του νωρίτερα για να πάει να τον πάρει

από το σχολείο μαζί με την κόρη του και να πάνε σπίτι τους!!

Κι άλλα πολλά....πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς τους 

γείτονες και φίλους!

Κι εγώ βέβαια...ότι χρειαστούν από μένα θα τους το προσφέρω με όλη μου

την αγάπη!! Προς το παρόν...κι επειδή μέχρι στιγμής δε μου έχουν ζητήσει κάτι...

όποτε φτιάξω γλυκό ή καμιά πίτα ή όποτε μας στέλνουν καλούδια από την 

Κρήτη, δεν παραλείπω να κάνω διανομή στη γειτονιά!!!

Γι αυτό φίλοι μου....τον γείτονά σας και τα μάτια σας!!

Ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, μια κουβεντούλα παραπάνω δεν είναι πολλά

για να έχετε καλή σχέση με τους γείτονές σας!

Φιλιά πολλά και καλή μέρα σας εύχομαι!

Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μη ξεχνάτε

να χαμογελάτε!!

Καθαρά Δευτέρα στο σπίτι!!

Μας τα χάλασε ο  καιρός σήμερα και όχι μόνο!!

Τα παιδιά άρρωστα κι ο άντρας μου στο κρεβάτι του πόνου αφού την Παρασκευή

έκανε μια μικροεπέμβαση και ο καημένος πονάει πολύ!

Έτσι, σήμερα θα μείνουμε σπίτι και δε θα πετάξουμε χαρταετό!

Πρωί πρωί σηκώθηκα και έφτιαξα λαγάνες...

ζεστές ζεστές μαζί με χαλβά, μούυυυυρλιαααααα!!!!!!!!!

Τα παιδιά όμως γκρινιάζουν...θέλουν να πάμε στους φίλους τους!

Όμως δεν είμαστε για έξω γιατί θα κολλήσουν και τα άλλα παιδάκια...έτσι,

ψάχνω να βρω τρόπους να τα απασχολήσω εντός.

Χθες το βράδυ τους έφτιαξα αυτοσχέδιους δίσκους kumihimo για να τους 

δείξω πως να πλέξουν τα βραχιολάκια του Μάρτη που έρχεται 

σε λίγες μέρες...

Αυτό θα το κάνουμε απογευματάκι προς βραδάκι χαλαρώνοντας στον καναπέ,

αφού πρώτα έχουμε κάνει μια επανάληψη στα μαθήματά μας...

Τώρα το πρωί τους έφτιαξα αλατοζύμη:

1/2 φλ. αλάτι

1/2 φλ. νερό

1 1/2 περίπου φλ. αλεύρι

και φτιάξαμε την Κυρά Σαρακοστή...

εγώ την έφτιαξα δλδ και αυτά παρακολουθούσαν, 

αλλά μετά άρχισαν το παιχνίδι με την αλατοζύμη

που περίσσεψε και έφτιαξαν τις δικές τους λαγάνες!!

Τη φουρνίσαμε...

τη ζωγραφίσαμε...

και έτοιμο το "μετρητάρι" μας!

Κάθε Σάββατο θα κόβουμε και ένα ποδαράκι!

7 εβδομάδες μέχρι το Μ. Σάββατο!

Καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή!

ξύλινα διακοσμητικά με ντεκουπάζ...

Πριν αρκετό καιρό βρήκα κάτι ξύλινα αντικείμενα, τα οποία για να πω 

την αλήθεια δεν ήξερα τι ήταν. Μου είπε ο άντρας μου ότι ήταν διακοσμητικά

σε κεφαλάρι κρεβατιού και φυσικά τα πήρα, χωρίς να έχω ιδέα τι θα 

μπορούσα να τα κάνω...

Τις προάλλες λοιπόν, σκέφτηκα να τα πιάσω...

τους έκανα κρακελέ ενός συστατικού και ντεκουπάζ!

Μου άρεσε το αποτέλεσμα αλλά δε μπορούσα να βρω που θα ήταν χρηστικά...

και ξαφνικά μου ήρθε αναλαμπή!!!!

Κηροπήγια....

Τα οποία φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...

δεν είναι πολύ όμορφα; 

Δεν έμεινα όμως μόνο εκεί...

θυμήθηκα τα χριστουγεννιάτικα σπιτάκια που είχα φτιάξει και λέω...

δε φτιάχνω λίγα ακόμα;

Και αυτά με ντεκουπάζ στολίζουν ένα ράφι...

Όπως καταλαβαίνεται έχει πέσει πολύ ντεκουπάζ αυτό το διάστημα,

γι' αυτό αναμείνατε...έρχονται κι άλλα!!!!!!!

Φιλιά πολλά!

Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!!!