πολύχρωμα κεράκια απο κηρομπογιές!!!!

Βρισκόμαστε σε φάση ξεκαθαρίσματος τώρα που τελειώνει η σχολική χρονιά!!

Μαζέψαμε τις σπασμένες κηρομπογιές και ενώ αρχικά είχαμε σκοπό να τις αξιοποιήσουμε

αλλιώς, μου ήρθε η φαεινή ιδέα για το παρακάτω....

Τα παιδιά έβγαλαν τα χαρτάκια απο τις κηρομπογιές και εγώ έσπασα σε κομμάτια μια

λαμπάδα από το Πάσχα και της έβγαλα το κορδόνι-φυτίλι...

 

Έδεσα το φυτίλι σε ένα ξυλάκι και το έβαλα στο ποτηράκι που θα κάναμε κερί...

 

Έβαλα ένα μπρίκι (που έχω για τέτοιες δουλειές) σε ένα κατσαρολάκι με νερό (μπεν μαρί)

και έριξα μέσα ένα κομμάτι απο τη λαμπάδα και λίγες κηρομπογιές της ίδιας απόχρωσης, 

ροζ, κόκκινο, και τα άφησα μέχρι να λιώσουν....

 Έριξα την πρώτη στρώση και περίμενα για να σταθεροποιηθεί το  φυτίλι.

Μετά χαμήλωσα το μάτι της κουζίνας στο 1, έριξα άλλο ένα κομμάτι  κερί και έριξα 

τις πορτοκαλί κηρομπογιές...όταν σταθεροποιήθηκε το κερί μας στο ποτηράκι μέσα,

ξανα ανέβασα το μάτι της κουζίνας στο 3 και όταν έλιωσαν έριξα και μερικές σταγόνες 

αιθέριο έλαιο  γιασεμιού και  το έριξα από πάνω...

 

συνεχίσαμε έτσι και τελικά καταφέραμε και φτιάξαμε 2 πολύχρωμα κεράκια...

τα αφήσαμε να κρυώσουν καλά και κόψαμε το φυτίλι...και όταν νύχτωσε τ' ανάψαμε!!!

 

Δεν είναι πολύ ωραία ιδέα;

Ήρθε το καλοκαιράκι, κλείνουν τα σχολεία και πρέπει να βρούμε με τι θα 

απασχολούμε τα παιδιά!!

Καλή εβδομάδα!!!

Συγχίστηκα!

Συγχίστηκα βραδιάτικα!!

Λοιπον, έκανα βολτούλα από τα σπιτάκια σας και έπεσε το μάτι μου στη λίστα

ιστολογίων που έχετε οι περισσότερες! Είδα ότι το παλιό μου μπλόγκ, το 

"...και χείρα κίνει" το έχει πάρει άλλος! Εντάξει, συμβαίνουν αυτά!!

Είναι σε άλλη γλώσσα...δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι αυτή...και

γράφει κριτικές σε φθηνές υπηρεσίες! Τι σχέση έχει αυτό τωρα με το ...και χείρα κίνει, 

δεν ξέρω! Τι να πώ...

 

Είχα προσπαθήσει να το ξαναπάρω το domain αλλά το είχε ήδη πάρει κάποιος άλλος!

Κρίμα...λυπάμαι μόνο για τις τόσες αναρτήσεις μου και τα μέλη μου που έχασα.

Προσπαθώ να σας ξαναβρώ όλους...αλλά ξέρετε, μυαλό είναι αυτό...και κάποιες

σας θυμάμαι μόνο με τα ονόματα σας και μου είναι δύσκολο να σας ξαναβρώ!

Ψάχνω και νομίζω ότι τα καταφέρνω αλλά μου παίρνει πολυ χρόνο!!

 

Εγώ ήθελα μόνο  να σας πώ...αν πηγαίνετε να δείτε τις αναρτήσεις 

του ...και χείρα κίνει, ότι ΔΕΝ είμαι πλέον εγώ!!!

 

Αυτά...

φιλιά  πολλά και που θα πάει...θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή με όσες ΄χαθήκαμε!!

 

φιλιά πολλά και καλό ΣΚ σε όλους!!

 

 

Ο φίλος μου ο Λευτεράκης!

Το "φωτογράφισε το" της φίλης μας Μάρθας  ήταν η αφορμή 

γι αυτήν την ανάρτηση...φωτογραφίας!!

Νομίζω ότι θα αποκτήσω  άλλο ένα χόμπυ...αφού ειναι κι αυτό άκρως αγχολυτικό!

Ο φίλος μου Λευτεράκης...συνάδελφος για την ακρίβεια...κάποια στιγμή άρχιζε και ανέβαζε

φωτογραφίες στο fb και πραγματικά εντυπωσιάστηκα με το ταλέντο του!!

Όταν τον ρώτησα...πως και έτσι; Μου είπε ότι είχε ένα θεματάκι υγείας...

όχι τίποτα σοβαρό, ξέρετε...απο αυτά που έχουμε όλοι όταν αγχωνόμαστε!! 

Πήγε στο γιατρό και του είπε...βρές ένα χόμπυ να κάνεις και θα γίνεις περδίκι!

Άλλοι το ρίχνουν στις κατασκευές, στο πλέξιμο...άλλη μια λοιπόν αγχολυτική
δραστηριότητα είναι η φωτογραφία!!

Δείτε εδώ κάποιες φωτογραφίες του Λευτέρη που εμένα μου αρέσουν πολύ!

 

 

  Η πατρίδα μου...το Ηράκλειο! Πόσο μου λείπει......

 

 

 

 

Ταξιδεύω με τις φωτογραφίες του!!

Σ' ευχαριστώ φιλαράκι! Καλή φωτογραφικές δημιουργίες σου εύχομαι και  ελπίζω να τα πούμε σύντομα κι απο κοντά!

Σήμερα γιορτάζω!

Ναι, σήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης!!

Χρόνια πολλά λοιπόν σε όσους και όσες γιορτάζουν!

Γιορτάζω και εγώ σήμερα...μόνο που, όπως σας είπα και χθές, η κατάσταση χειροτέρεψε!

Βήχας ασταμάτητος και πονοκέφαλος! Και δε μου έφτανε αυτό...ήρθε και το κερασάκι

στην τούρτα....ο μπέμπης όλη νύχτα με πυρετό, βήχα και γκρίνια πολύ!

 Όλη νύχτα ήμουν στο δωμάτιο του, να το προσέχω να μη μου πάθει τίποτα...δε μπορώ να το

ακούω άλλο να βήχει...το στομάχι μου γίνεται κόμπος! 

Δε πέρασε και λίγα όλο το χειμώνα!!!

Άυπνη που λέτε σήμερα, δεν πήγα και τον Μάνο στον παιδικό για να μη βγάλω έξω 

το μωρό με την υγρασία. Τρέχοντας πήγα τον Γιώργο στο νήπιο, ευτυχώς είναι κοντά!

Με είδε κι ο γείτονας πρωί πρωί με τη φόρμα να τρέχω. και μου λέει 

"για τρέξιμο ήσουν;".....

χαχαχα "ναι"  του λέω..."άλλη δουλειά δεν είχα πρωί πρωί"!!!

Γύρισα σπίτι...ευτυχώς τα άλλα κοιμόταν ακόμα. Σκέφτηκα να την έπεφτα για λίγο 

στον καναπέ, αλλά μόλις ξάπλωσα...ουάαααα ουάααα!!!

Πετάγομαι πάνω....το μωρό....ξυπνάει κι ο Μάνος...."μαμαάαα, γάλαααα!!!!"

Πάνικ....

 Πάω στην κουζίνα...βάζω στη σύριγγα το σιροπάκι του μπέμπή...βάζω στο μπρίκι το γάλα

του Μάνου, ανοίγω την τηλεόραση, ψάχνω να του βάλω παιδικά για να με αφήσει να 

ασχοληθώ με το μωρό! Ξεχνιέμαι με το γάλα...χύνεται πάνω στην κουζίνα...χάαααλιααα η κουζίνα!!

Άντε τώρα να καθαρίσω το καμμένο γάλα πάνω στην κεραμική εστία...

Έτσι περνάω το πρωινό μου σήμερα που γιορτάζω!!

Βέβαια δεν έχω παράπονο...χθές με σκέφτηκε ο αντρούλης μου και μου πήρε δώρο μαζί με 

τους γιούς μου ένα υπέροχο δακτυλίδι! 3 σε 1....και μου το έδωσαν όλοι μαζί!

Συμβολίζει τα 3 μας παιδιά!!!
Βέβαια, την αλήθεια θα την πώ...την έφαγε την κατσάδα του
που πήγε και ξοδεύτηκε για ένα τέτοιο δώρο! Λίγο μουτρώσαμε ο ένας με τον άλλον αλλά
ευτυχώς δε μας κρατάει πολύ!! Το ξέρω ότι το έκανε με όλη του την αγάπη και τον
ευχαριστώ!!

Που λέτε....που χρόνος για γλυκό!!!! Τίποτα...από χθές σέρνομαι...

και να δώ αν θα τα καταφέρω να φτιάξω ένα τσήζκέικ που τους αρέσει...να δώ δηλαδή

αν καταφέρω να φτιάξω κανένα φαί σήμερα να φάμε!

Προς το παρόν θα πάω να ξαπλώσω λίγο τώρα που ξανακοιμήθηκε ο μπέμπης και θα σας

κεράσω ένα από τα έτοιμα!!!!

Άντε και του χρόνου εύχομαι να είναι καλύτερα τα πράγματα και να έχουμε υγεία
για να μπορέσω να σας κεράσω κάτι από τα χεράκια μου!!

Φιλιά πολλά και σας ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!

Ένα κουτί...

Χάλασε πάλι ο καιρός και μαζί μ' αυτόν χάλασε και η διάθεση.

Λίγο  ο λαιμός που έχει αρχίσει να με γρατζουνάει, λίγο η πλάτη μου που πονάει

από το σήκωμα του μικρού, λίγο ο βήχας από την παρ' ολίγο πνευμονία 

που πήγα να πάθω πριν ένα μήνα και δε λέει να φύγει...ε δε θέλει πολύ να μου 

χαλάσει η διάθεση!

Γι' αυτό λοιπόν, θα σας δείξω αυτό το κουτί, το είχα ξαναδείξει στο "...και χείρα κίνει"

 και ίσως κάποιοι απο εσάς να το έχετε ξαναδεί...αλλά όσο το βλέπω

τόσο πιο πολύ μου αρέσει!

Έβαλα τα παιδιά να μου βάψουν το κουτί (ένα σκληρό κουτί χάρτινο, διαφημιστικό),

άλλο που δεν ήθελαν κι αυτά να πιάσουν τα πινέλα...ενθουσιάστηκαν, 

μετά τσακώθηκαν γιατί ο ένας έβαψε περισσότερο από τον άλλον...ξέρετε, τα γνωστά!!

 

Και μετά το πήρα εγώ για να το μεταμορφώσω...

έκανα το κρακελέ μου και μετά το ζωγράφισα με την τεχνική one stroke...

 το πέρασα με ένα  βερνίκι

  και έτοιμο το κουτί μου για να βάζω τα μπιχλιμπίδια μου...

Σας φιλώ!!!