Happy Mother's day

 

 

 

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!

 

Ο Θεός να μας δίνει δύναμη και υπομονή!!

 

Χρόνια πολλά και στις μανούλες μας!

 

 

Μαμά μου σ' αγαπώ πολύ!!

 

Ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις!

Σας καλωσορίζω λοιπον στο σπιτάκι μας, που με τόση αγάπη φτιάξαμε 

με τον άντρα μου!

Ένα σπιτάκι που καμία σχέση δεν έχει με τα σπίτια που φτιάχνουν οι νιόπαντροι!!

Είναι γεμάτο αναμνήσεις κοινές και για τον καθένα ξεχωριστά!

Ευκαιρία λοιπόν, να το θυμηθώ και εγώ λιγάκι αφού έχουμε να πάμε πάνω απο ένα χρόνο
και σίγουρα θα περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να ξαναπάμε!!
Βλέπετε τα χιλιόμετρα είναι πολλά...μας χωρίζει θάλασσα!!

Καθίστε παρακαλώ...

 

στον καναπέ που έφτιαξε ο πεθερός μου και υπήρχε στο πατρικό του άντρα μου, 

μέχρι που τον πήραμε εμείς...

Να σας κεράσουμε ένα καφεδάκι;

 ...στη χόβολη!

Υπέροχες στιγμές...

 Κάποια κρύα χειμωνιάτικα βράδυα, ανάβαμε το λύχνο της γιαγιάς...

καθόμασταν στο τζάκι και απολαμβάναμε τη ζεστασιά του...όμως το τζάκι έχει 3 χρόνια

 να ανάψει...τώρα φιλοξενεί στην αγκαλιά του  το χειρόμυλο της γιαγιάς...

και στον κορμό του...τον ποδοκίνητο τροχό αγγειοπλαστικής του παππού!

Άααχχχ αυτός ο τροχός...μου θυμίζει τη βραδιά που επισημοποιήσαμε τη σχέση μας...

που δώσαμε λόγο δηλαδή...έτσι ξαφνικά, χωρίς προετοιμασίες, τραπεζώματα και ανθοδέσμες!!

Εκεί, στην πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι καθόμουν πολλές φορές και διάβαζα

τα παλιά βιβλία...

 

Δίπλα στη βιβλιοθήκη, η λάμπα πετρελαίου και δύο εικόνες που τις ζωγράφισε ο θείος μου

και τις έκανε δώρο στα παιδιά μου όταν τα γέννησα...

Θείε μου Μανούσο, περιμένω και την τρίτη εικόνα τώρα για τον μπέμπη!!!!!!

Η ξύλινη πιατοθήκη φτιαγμένη από τον πεθερό μου και πιάτα παλιά 

από τις γιαγιάδες μας!

Η κουρτίνα στο παράθυρο πλεγμένη από τα χεράκια της γιαγιάς μου...

Η ξύλινη σκάλα που μας οδηγεί στα υπνοδωμάτια, φτιαγμένη και αυτή από τον 

καλλιτέχνη πεθερό μου....

Ο τοίχος αυτός θα γεμίσει με παλιές κορνίζες με φωτογραφίες των προγόνων μας...

προς το παρόν είμαστε ακόμα στη συλλογή τους!!! 

Και αυτή η φωτογραφία, ήρθε για να με αποτελειώσει κοιτώντας την ημερομηνία

κάτω δεξιά, αφού είναι από τις τελευταίες στο σπίτι μας!!

Τέτοιες μέρες πριν 3 χρόνια...τα παιδιά  ανέμελα παίζουν με το ξύλινο

 αλογάκι που τους έφτιαξε ο μπαμπάς τους!!

Δε νομίζω να έχουν καταλάβει ότι σε λίγες μέρες αυτό το σπίτι θα είναι κλειστό

και θα είμαστε μακριά απο όλα αυτά που αγαπάμε....

Με πιάνει κάτι τέτοιες μέρες κάθε χρόνο!!

Καλύτερα να πάω για ύπνο...αρκετή συγκίνηση για σήμερα!

Καληνύχτα!!!!!!

Μια νότα καλοκαιριού!

Έφτιαξε επιτέλους ο καιρός!!!

Ο ήλιος και ο καθαρός ουρανός δεν μπορούν να μας κρατήσουν άλλο μέσα!!

Θέλουμε να βγούμε, να πάμε βόλτα, να πάρουμε τα ποδήλατα και να κάνουμε

αγώνες, να πάμε στην παραλία να μαζέψουμε κοχύλια και θαλασσόξυλα,

να βρεθούμε με τους φίλους μας στην πλατεία, να πάμε στην παιδική χαρά....

Πολλά τα θέλω μας...αλλά μάνα με 3 μικρά παιδιά, και αγόρια μάλιστα...και βεβαρημένο

 φόρτο εργασίας του μπαμπά το τελευταίο 6μηνο....

δύσκολο να γίνουν όλα αυτά!!!

Προς το παρόν, απολαμβάνουμε το μπαλκονάκι μας!

Μπορεί φέτος το χειμώνα να μην πήγαμε καμια βόλτα στην παραλία 

όπως πέρυσι...έχουμε όμως τους θησαυρούς μας!!

Βγήκαμε λοιπόν στο μπαλκόνι μας, και δώσαμε μια νότα καλοκαιρινή 

στο τραπέζι μας!

Απλή κα όμορφη...

Λιώσαμε παλιά κεριά που τελείωναν και γεμίσαμε τα κοχύλια μας

και αυτές τις πολύ όμορφες πετρούλες...

βάλαμε και απο ένα φιτίλι μέσα και είναι έτοιμα...

Αυτές οι πετρούλες δεν είναι σαν μικρές πισινούλες;

Έτσι μού ρχετε να βουτήξω μέσα............

Άντε λοιπον, καλό καλοκαίρι να έχουμε και καλές βουτιές!!!!!

Ένα cup cake στο χέρι!

Καλημέρα καλημέρα!!!

Τι λέτε για ένα cup cake στο χέρι;

Όχι όχι, δεν έφτιαξα cup cakes...τ' αποφεύγω γιατί έχω πάρει λίγα κιλάκια τελευταία!!

 Κανείς όμως δεν με εμποδίζει να φορέσω ένα...σαν δακτυλίδι!!

 Σας έχω πεί πόσο μου αρέσουν τα amigurumi;

Μου βγήκαν λίγο τα μάτια μέχρι να το τελειώσω...αλλά τώρα το βλέπω και 

το καμαρώνω!!! 

Όμορφο δεν είναι; Σκέτη γλύκα...ευτυχώς δεν παχαίνει!!

Η πόλη που ζώ!!!

Τέτοιες μέρες ήταν, πριν 3 χρόνια...ετοιμάζαμε βαλίτσες, μια μετακόμιση,

μια αλλαγή...αλλαγή ζωής...μακριά απο τους δικούς μας ανθρώπους, τους φίλους μας

το σπίτι μας...

Με τα αυτοκίνητα φορτωμένα και 2 μικρά παιδια, 3,5 και 1,5 ετών τότε 

περάσαμε τη θάλασσα, βουνά και πεδιάδες για να βρεθούμε στον Πύργο Ηλείας!

Τότε ήμουν μέσα στην απογοήτευση, στην πίκρα...θυμάμαι τα πρώτα Χριστούγεννα

που κάναμε μακριά απο τους δικούς μας...ήμουν στα πρόθυρα της κατάθλιψης!!

Σιγά σιγά συνήθισα, είδα τη θετική πλευρά της κατάστασης...

είμαστε πλέον καλά, ζούμε  σε μια μικρή πόλη όπου όλα είναι κοντά,

όλοι είναι γνωστοί μεταξύ τους και η εξυπηρέτηση σε δημόσιες υπηρεσίες

και τράπεζες γίνεται γρήγορα και πάντα φιλικά με ένα χαμόγελο, μια κουβέντα 

παραπάνω απ' ότι είχα συνηθίσει στο Ηράκλειο!

Πλέον αρχίζει να μου αρέσει και νομίζω ότι θα  μου είναι δύσκολη 

η επιστροφή...αν αυτή έρθει ποτέ!!!

Πλέον έχουμε και ένα 3ο μέλος στην οικογένεια το οποίο θα είναι 

γέννημα θρέμμα Πύργου!!

Το ξέρω...όπως και εγώ, έτσι και εσείς, πολλά θα έχετε ακούσει

γι' αυτήν την πόλη! Όμως η πραγματικότητα δεν είναι πάντα αυτή που ακούμε!

Σήμερα το πρωί, όπως και κάθε πρωί, ετοίμασα τα δύο μεγάλα παιδιά 

για το νηπιαγωγείο και τον παιδικό, ετοίμασα και τον μπέμπη γιατι και αυτόν

τον παίρνω μαζί μου κάθε πρωί! Πήγαμε μετά στο σούπερ μάρκετ με το αυτοκίνητο...

και φεύγοντας...εκεί στην άκρη του δρόμου......παπαρούνες!!!!!!!!!!!!

Πολλές παπαρούνες!!!!!

Την Πρωτομαγιά έψαχνα αλλά δε βρήκα...τις βρήκα λοιπόν σήμερα!!

Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη για να κόψω μερικές!!

Και εκεί που έκοβα, ακούω ένα γεροντάκι που είχε βγεί από το σπίτι του να μου φωνάζει 

"εεεε κοπελιάααα, παρακάτω να πάς...έχει πολλές να μαζέψεις!!"

χαχαχα προς στιγμήν τρόμαξα...νόμιζα ότι θα μου βάλει τις φωνές που έκοβα τις

παπαρούνες!!!!!

"Ευχαριστώ!! Λίγες θέλω μόνο..." του είπα, μπήκα στο αυτοκίνητο 

και γύρισα σπίτι!

Φορτωμένη με τα πράγματα από το σούπερ μάρκετ, το μωρό...και το μπουκετάκι μου!!!

Πάρκαρα ακριβώς από κάτω, μπροστά στην πόρτα από ένα μαγαζί με ανταλλακτικά

αυτοκινήτου...τον ρώτησα: "Ενοχλώ αν το αφήσω εδώ;"

"Όχι φυσικά, θέλεις βοήθεια;" και βγήκε έξω ο άνθρωπος να με βοηθήσει!!!!

Μου έφερε τα πράγματα μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας!!

Εγώ με το μωρό...και το μπουκετάκι μου!

Το μωρό κοιμήθηκε...έβαλα τις παπαρούνες μου σε ένα μπουκαλάκι...

έβαλα και λίγο σχοινί...κόλλησα πάνω και μια πασχαλίτσα και έτοιμο το βαζάκι μου

πάνω στο τραπέζι...συντροφιά λοιπόν με τις παπαρούνες μου θα πιώ το καφεδάκι μου

και θα bloggάρω!!!!!!!!!!!

Και επειδή μου μένει λίγος χρόνος ακόμα θα κάνω μια βόλτα από τα 

σπιτάκια σας και μετά θα ξεκινήσω τις δουλειές του σπιτιού μέχρι να ξυπνήσει 

ο μπέμπης μου!!!!

Φιλιά πολλά!!
Καλή σας μέρα!!!!


Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω και εγώ στο link party της Μάχης!

Ζωγράφισα τα μπλουζάκια των παιδιών!!

Πόσο μου αρέσουν τα μπλουζάκια που είναι ζωγραφισμένα στο χέρι

και έχουν επάνω γραμμένες έξυπνες ατάκες...είναι υπέροχα!!

Μου ήρθε λοιπόν και εμένα μια φλασιά και το πήρα απόφαση...

θύματα ήταν δύο λευκά μπλουζάκια των παιδιών!!

Για αρχή, δεν έκανα κάτι δύσκολο γιατί ήταν δοκιμαστικά...

όμως το αποτέλεσμα μου άρεσε!

Για το Μάνο μου...το μαύρο πρόβατο!! χιχι....

Και το δράκο για τον μεγάλο μου!!!

 

Για τον μπέμπη δεν έκανα τίποτα γιατί όλα του τα μπλουζάκια είναι με στάμπες,

αλλά θα έρθει κι η σειρά του!!

Μου φαίνεται δε θα αφήσω μπλουζάκι για μπλουζάκι μονόχρωμο...

Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο σε όλες!!

Φωτιστικό με βάζα και ξύλο!

Ένα ξύλο που βρήκαμε στη θάλασσα,

3 βάζα που κάποτε είχαν μέλι, 3 ντουί, και μια αλυσίδα,

λίγο χρώμα και έτοιμο το φωτιστικό μας...

 

Αυτό φυσικά ήταν δουλειά κυρίως του Νίκου, τα παιδιά έβλεπαν και 

είχαν ενθουσιαστεί πολύ...έφεραν κι αυτά τα εργαλεία τους και έκαναν ότι μαστορεύουν,

εγώ έβαψα τα βάζα με σμάλτο γυαλιού!

Φαντασία να έχεις και μεράκι!!

Φιλιά σε όλους και καλό μήνα!!

Με αυτή την ανάρτηση παίρνω μέρος στο πάρτυ τους "γίναμε γονείς"