Συγχίστηκα!

Συγχίστηκα βραδιάτικα!!

Λοιπον, έκανα βολτούλα από τα σπιτάκια σας και έπεσε το μάτι μου στη λίστα

ιστολογίων που έχετε οι περισσότερες! Είδα ότι το παλιό μου μπλόγκ, το 

"...και χείρα κίνει" το έχει πάρει άλλος! Εντάξει, συμβαίνουν αυτά!!

Είναι σε άλλη γλώσσα...δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι αυτή...και

γράφει κριτικές σε φθηνές υπηρεσίες! Τι σχέση έχει αυτό τωρα με το ...και χείρα κίνει, 

δεν ξέρω! Τι να πώ...

 

Είχα προσπαθήσει να το ξαναπάρω το domain αλλά το είχε ήδη πάρει κάποιος άλλος!

Κρίμα...λυπάμαι μόνο για τις τόσες αναρτήσεις μου και τα μέλη μου που έχασα.

Προσπαθώ να σας ξαναβρώ όλους...αλλά ξέρετε, μυαλό είναι αυτό...και κάποιες

σας θυμάμαι μόνο με τα ονόματα σας και μου είναι δύσκολο να σας ξαναβρώ!

Ψάχνω και νομίζω ότι τα καταφέρνω αλλά μου παίρνει πολυ χρόνο!!

 

Εγώ ήθελα μόνο  να σας πώ...αν πηγαίνετε να δείτε τις αναρτήσεις 

του ...και χείρα κίνει, ότι ΔΕΝ είμαι πλέον εγώ!!!

 

Αυτά...

φιλιά  πολλά και που θα πάει...θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή με όσες ΄χαθήκαμε!!

 

φιλιά πολλά και καλό ΣΚ σε όλους!!

 

 

Σήμερα γιορτάζω!

Ναι, σήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης!!

Χρόνια πολλά λοιπόν σε όσους και όσες γιορτάζουν!

Γιορτάζω και εγώ σήμερα...μόνο που, όπως σας είπα και χθές, η κατάσταση χειροτέρεψε!

Βήχας ασταμάτητος και πονοκέφαλος! Και δε μου έφτανε αυτό...ήρθε και το κερασάκι

στην τούρτα....ο μπέμπης όλη νύχτα με πυρετό, βήχα και γκρίνια πολύ!

 Όλη νύχτα ήμουν στο δωμάτιο του, να το προσέχω να μη μου πάθει τίποτα...δε μπορώ να το

ακούω άλλο να βήχει...το στομάχι μου γίνεται κόμπος! 

Δε πέρασε και λίγα όλο το χειμώνα!!!

Άυπνη που λέτε σήμερα, δεν πήγα και τον Μάνο στον παιδικό για να μη βγάλω έξω 

το μωρό με την υγρασία. Τρέχοντας πήγα τον Γιώργο στο νήπιο, ευτυχώς είναι κοντά!

Με είδε κι ο γείτονας πρωί πρωί με τη φόρμα να τρέχω. και μου λέει 

"για τρέξιμο ήσουν;".....

χαχαχα "ναι"  του λέω..."άλλη δουλειά δεν είχα πρωί πρωί"!!!

Γύρισα σπίτι...ευτυχώς τα άλλα κοιμόταν ακόμα. Σκέφτηκα να την έπεφτα για λίγο 

στον καναπέ, αλλά μόλις ξάπλωσα...ουάαααα ουάααα!!!

Πετάγομαι πάνω....το μωρό....ξυπνάει κι ο Μάνος...."μαμαάαα, γάλαααα!!!!"

Πάνικ....

 Πάω στην κουζίνα...βάζω στη σύριγγα το σιροπάκι του μπέμπή...βάζω στο μπρίκι το γάλα

του Μάνου, ανοίγω την τηλεόραση, ψάχνω να του βάλω παιδικά για να με αφήσει να 

ασχοληθώ με το μωρό! Ξεχνιέμαι με το γάλα...χύνεται πάνω στην κουζίνα...χάαααλιααα η κουζίνα!!

Άντε τώρα να καθαρίσω το καμμένο γάλα πάνω στην κεραμική εστία...

Έτσι περνάω το πρωινό μου σήμερα που γιορτάζω!!

Βέβαια δεν έχω παράπονο...χθές με σκέφτηκε ο αντρούλης μου και μου πήρε δώρο μαζί με 

τους γιούς μου ένα υπέροχο δακτυλίδι! 3 σε 1....και μου το έδωσαν όλοι μαζί!

Συμβολίζει τα 3 μας παιδιά!!!
Βέβαια, την αλήθεια θα την πώ...την έφαγε την κατσάδα του
που πήγε και ξοδεύτηκε για ένα τέτοιο δώρο! Λίγο μουτρώσαμε ο ένας με τον άλλον αλλά
ευτυχώς δε μας κρατάει πολύ!! Το ξέρω ότι το έκανε με όλη του την αγάπη και τον
ευχαριστώ!!

Που λέτε....που χρόνος για γλυκό!!!! Τίποτα...από χθές σέρνομαι...

και να δώ αν θα τα καταφέρω να φτιάξω ένα τσήζκέικ που τους αρέσει...να δώ δηλαδή

αν καταφέρω να φτιάξω κανένα φαί σήμερα να φάμε!

Προς το παρόν θα πάω να ξαπλώσω λίγο τώρα που ξανακοιμήθηκε ο μπέμπης και θα σας

κεράσω ένα από τα έτοιμα!!!!

Άντε και του χρόνου εύχομαι να είναι καλύτερα τα πράγματα και να έχουμε υγεία
για να μπορέσω να σας κεράσω κάτι από τα χεράκια μου!!

Φιλιά πολλά και σας ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!

Ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις!

Σας καλωσορίζω λοιπον στο σπιτάκι μας, που με τόση αγάπη φτιάξαμε 

με τον άντρα μου!

Ένα σπιτάκι που καμία σχέση δεν έχει με τα σπίτια που φτιάχνουν οι νιόπαντροι!!

Είναι γεμάτο αναμνήσεις κοινές και για τον καθένα ξεχωριστά!

Ευκαιρία λοιπόν, να το θυμηθώ και εγώ λιγάκι αφού έχουμε να πάμε πάνω απο ένα χρόνο
και σίγουρα θα περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να ξαναπάμε!!
Βλέπετε τα χιλιόμετρα είναι πολλά...μας χωρίζει θάλασσα!!

Καθίστε παρακαλώ...

 

στον καναπέ που έφτιαξε ο πεθερός μου και υπήρχε στο πατρικό του άντρα μου, 

μέχρι που τον πήραμε εμείς...

Να σας κεράσουμε ένα καφεδάκι;

 ...στη χόβολη!

Υπέροχες στιγμές...

 Κάποια κρύα χειμωνιάτικα βράδυα, ανάβαμε το λύχνο της γιαγιάς...

καθόμασταν στο τζάκι και απολαμβάναμε τη ζεστασιά του...όμως το τζάκι έχει 3 χρόνια

 να ανάψει...τώρα φιλοξενεί στην αγκαλιά του  το χειρόμυλο της γιαγιάς...

και στον κορμό του...τον ποδοκίνητο τροχό αγγειοπλαστικής του παππού!

Άααχχχ αυτός ο τροχός...μου θυμίζει τη βραδιά που επισημοποιήσαμε τη σχέση μας...

που δώσαμε λόγο δηλαδή...έτσι ξαφνικά, χωρίς προετοιμασίες, τραπεζώματα και ανθοδέσμες!!

Εκεί, στην πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι καθόμουν πολλές φορές και διάβαζα

τα παλιά βιβλία...

 

Δίπλα στη βιβλιοθήκη, η λάμπα πετρελαίου και δύο εικόνες που τις ζωγράφισε ο θείος μου

και τις έκανε δώρο στα παιδιά μου όταν τα γέννησα...

Θείε μου Μανούσο, περιμένω και την τρίτη εικόνα τώρα για τον μπέμπη!!!!!!

Η ξύλινη πιατοθήκη φτιαγμένη από τον πεθερό μου και πιάτα παλιά 

από τις γιαγιάδες μας!

Η κουρτίνα στο παράθυρο πλεγμένη από τα χεράκια της γιαγιάς μου...

Η ξύλινη σκάλα που μας οδηγεί στα υπνοδωμάτια, φτιαγμένη και αυτή από τον 

καλλιτέχνη πεθερό μου....

Ο τοίχος αυτός θα γεμίσει με παλιές κορνίζες με φωτογραφίες των προγόνων μας...

προς το παρόν είμαστε ακόμα στη συλλογή τους!!! 

Και αυτή η φωτογραφία, ήρθε για να με αποτελειώσει κοιτώντας την ημερομηνία

κάτω δεξιά, αφού είναι από τις τελευταίες στο σπίτι μας!!

Τέτοιες μέρες πριν 3 χρόνια...τα παιδιά  ανέμελα παίζουν με το ξύλινο

 αλογάκι που τους έφτιαξε ο μπαμπάς τους!!

Δε νομίζω να έχουν καταλάβει ότι σε λίγες μέρες αυτό το σπίτι θα είναι κλειστό

και θα είμαστε μακριά απο όλα αυτά που αγαπάμε....

Με πιάνει κάτι τέτοιες μέρες κάθε χρόνο!!

Καλύτερα να πάω για ύπνο...αρκετή συγκίνηση για σήμερα!

Καληνύχτα!!!!!!

Η πόλη που ζώ!!!

Τέτοιες μέρες ήταν, πριν 3 χρόνια...ετοιμάζαμε βαλίτσες, μια μετακόμιση,

μια αλλαγή...αλλαγή ζωής...μακριά απο τους δικούς μας ανθρώπους, τους φίλους μας

το σπίτι μας...

Με τα αυτοκίνητα φορτωμένα και 2 μικρά παιδια, 3,5 και 1,5 ετών τότε 

περάσαμε τη θάλασσα, βουνά και πεδιάδες για να βρεθούμε στον Πύργο Ηλείας!

Τότε ήμουν μέσα στην απογοήτευση, στην πίκρα...θυμάμαι τα πρώτα Χριστούγεννα

που κάναμε μακριά απο τους δικούς μας...ήμουν στα πρόθυρα της κατάθλιψης!!

Σιγά σιγά συνήθισα, είδα τη θετική πλευρά της κατάστασης...

είμαστε πλέον καλά, ζούμε  σε μια μικρή πόλη όπου όλα είναι κοντά,

όλοι είναι γνωστοί μεταξύ τους και η εξυπηρέτηση σε δημόσιες υπηρεσίες

και τράπεζες γίνεται γρήγορα και πάντα φιλικά με ένα χαμόγελο, μια κουβέντα 

παραπάνω απ' ότι είχα συνηθίσει στο Ηράκλειο!

Πλέον αρχίζει να μου αρέσει και νομίζω ότι θα  μου είναι δύσκολη 

η επιστροφή...αν αυτή έρθει ποτέ!!!

Πλέον έχουμε και ένα 3ο μέλος στην οικογένεια το οποίο θα είναι 

γέννημα θρέμμα Πύργου!!

Το ξέρω...όπως και εγώ, έτσι και εσείς, πολλά θα έχετε ακούσει

γι' αυτήν την πόλη! Όμως η πραγματικότητα δεν είναι πάντα αυτή που ακούμε!

Σήμερα το πρωί, όπως και κάθε πρωί, ετοίμασα τα δύο μεγάλα παιδιά 

για το νηπιαγωγείο και τον παιδικό, ετοίμασα και τον μπέμπη γιατι και αυτόν

τον παίρνω μαζί μου κάθε πρωί! Πήγαμε μετά στο σούπερ μάρκετ με το αυτοκίνητο...

και φεύγοντας...εκεί στην άκρη του δρόμου......παπαρούνες!!!!!!!!!!!!

Πολλές παπαρούνες!!!!!

Την Πρωτομαγιά έψαχνα αλλά δε βρήκα...τις βρήκα λοιπόν σήμερα!!

Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη για να κόψω μερικές!!

Και εκεί που έκοβα, ακούω ένα γεροντάκι που είχε βγεί από το σπίτι του να μου φωνάζει 

"εεεε κοπελιάααα, παρακάτω να πάς...έχει πολλές να μαζέψεις!!"

χαχαχα προς στιγμήν τρόμαξα...νόμιζα ότι θα μου βάλει τις φωνές που έκοβα τις

παπαρούνες!!!!!

"Ευχαριστώ!! Λίγες θέλω μόνο..." του είπα, μπήκα στο αυτοκίνητο 

και γύρισα σπίτι!

Φορτωμένη με τα πράγματα από το σούπερ μάρκετ, το μωρό...και το μπουκετάκι μου!!!

Πάρκαρα ακριβώς από κάτω, μπροστά στην πόρτα από ένα μαγαζί με ανταλλακτικά

αυτοκινήτου...τον ρώτησα: "Ενοχλώ αν το αφήσω εδώ;"

"Όχι φυσικά, θέλεις βοήθεια;" και βγήκε έξω ο άνθρωπος να με βοηθήσει!!!!

Μου έφερε τα πράγματα μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας!!

Εγώ με το μωρό...και το μπουκετάκι μου!

Το μωρό κοιμήθηκε...έβαλα τις παπαρούνες μου σε ένα μπουκαλάκι...

έβαλα και λίγο σχοινί...κόλλησα πάνω και μια πασχαλίτσα και έτοιμο το βαζάκι μου

πάνω στο τραπέζι...συντροφιά λοιπόν με τις παπαρούνες μου θα πιώ το καφεδάκι μου

και θα bloggάρω!!!!!!!!!!!

Και επειδή μου μένει λίγος χρόνος ακόμα θα κάνω μια βόλτα από τα 

σπιτάκια σας και μετά θα ξεκινήσω τις δουλειές του σπιτιού μέχρι να ξυπνήσει 

ο μπέμπης μου!!!!

Φιλιά πολλά!!
Καλή σας μέρα!!!!


Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω και εγώ στο link party της Μάχης!

Χρώματα και αρώματα!

Το ημερολόγιο δείχνει ότι αύριο είναι Πρωτομαγιά!!
Αλήθεια είναι, δεν το έχει πειράξει κανείς...αύριο είναι 1η Μάη!!!!!!!!

 Τι κι αν έβρεχε όλη νύχτα πάλι,

τι κι αν ο ήλιος μας παίζει κρυφτούλι...αύριο είναι η μέρα των λουλουδιών!

Θα πάμε στην εξοχή, και λουλούδια μπορεί να μην καταφέρουμε να μαζέψουμε, 

σίγουρα όμως θα περάσουμε καλά με καλή παρέα!!

Πριν δύο χρόνια τέτοια μέρα είμασταν στην Κρήτη, στο πατρικό μου,

με έναν κήπο γεμάτο λουλούδια και  έναν ήλιο να λάμπει! 

Πόσο μου λείπουν...

τα χρώματα...