Ήταν η κακιά η ώρα...

Ποιός να το φανταζόταν οτι το παιδί μου απο την πολλή του τη χαρά

που θα δεί τον παππούλη του μετά απο έναν ολόκληρο χρόνο 

θα μου έκανε τέτοια ζημιά...

Ήμουν μόνη στο σπίτι με τα παιιδά...ο άντρας μου έλειπε μέρες σε ένα

επαγγελματικό ταξίδι, έτσι αποφάσισε ο πατέρας μου να έρθει να μας δεί

και να με βοηθήσει όσο μπορούσε με τον τρόπο του, να πάει το ένα παιδί 

σχολείο...να τα πάει στην προπόνηση, καμιά βόλτα, λίγο να μου 

κρατάει συντροφιά!

Χαιρόμουν και εγώ πολύ που θα τον δώ...και λέω στα παιδιά,

"αγάπες...αύριο έρχεται ο παππούλης!!!!!"

Έτρεξε ο μεγάλος μου γιός να με αγκαλιάσει...

που μεγάλο δεν τον λές αφού πάει στην α' δημοτικού...

πήρε τέτοια φόρα που εγώ δεν μπόρεσα να στηριχτώ καλά και έπεσα

πίσω με δύναμη...χτύπησα την πλάτη μου στα χερούλια απο τα συρτάρια 

της κουζίνας...πόνεσα πολύ, τραντάχτηκα ολόκληρη!

Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να περπατήσω...πονούσα ψηλά, στο ισχίο!

Ένα σαράβαλο έγινα...έτσι, ξαφνικά!

Ο πόνος αβάσταχτος, αλλά δε πήγαινα στο γιατρό ελπίζοντας ότι με τις μέρες 

θα περάσει...δυστυχώς ο πόνος μέρα  με τη μέρα χειροτέρευε

και έτσι, όταν ήρθε ο άντρας μου με έπεισε να πάω στο γιατρό!

Έβγαλα ακτινογραφία...το αποτέλεσμα;

Ένα ελαφρύ κάταγμα στη λεκάνη...

ελαφρύ ελαφρύ αλλά εγώ υποφέρω απο τον πόνο!

Μου είπε ο γιατρός να μείνω στο κρεβάτι και να προσπαθώ να μην το 

κουράζω...χαχαχα έβαλα τα γέλια!

Τι λες άνθρωπε μου; Είναι δυνατόν; 

Προσπαθώ η αλήθεια είναι να μην το κουράζω, αλλά δεν τα καταφέρνω...

ο άντρας μου λείπει όλη μέρα στη δουλειά. 

Δεν έχω παράπονο όμως...όποτε είναι σπίτι, με βοηθάει πολύ!

Την παραμονή των Χριστουγέννων είχαν προγραμματίσει να έρθουν 

τα πεθερικά μου για καμιά εβδομάδα να μας δούν...

καλό, κακό...θα δείξει!!! 

Πάντως εκεί που ήμουν φούλ σε εορταστική διάθεση, τώρα έχει

φτάσει στα τάρταρα! Καμία διάθεση για τίποτα...προσπαθώ όμως,

με βαριά καρδιά και όλο και κάτι κάνω για να μη χαλάσω 

και τη διάθεση των υπολοίπων!

Τους έταξα αύριο να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα μπισκότα...

δεν έχω συνηθίσει να αθετώ το λόγο μου, όμως αυτή τη φορά πραγματικά

δε ξέρω αν θα μπορέσω!

Τους έταξα επίσης, το απόγευμα να πάμε σινεμά...πάλι δεν ξέρω αν θα τα 

καταφέρω...

τους είχα πεί ότι αυτά τα Χριστούγεννα θα περάσουμε τέλεια, σίγουρα δεν θα 

μπορέσουμε να κάνουμε όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου, όμως θα 

προσπαθήσω να κάνουμε έστω τα μισά...δυστυχώς, 

όλα εξαρτώνται από τον πόνο μου!

Πόσο άσχημο είναι μια κακιά στιγμή να σου χαλάει όλο το πρόγραμμα

των γιορτών!

Πάω να ξεκουράσω το ταλαιπωρημένο μου κορμί τώρα...

σας φιλώ αγαπημένες και ελπίζω την επόμενη φορά που θα σας ξαναγράψω

να είμαι με καλύτερη διάθεση!!