Blogging tips

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

η καθημερινότητα μιας τρίτεκνης!

Καιρό τώρα ήθελα να κάνω αυτή την ανάρτηση...αλλά τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή!

Θα λύσω τις απορίες πολλών φιλενάδων μου που με ρωτάνε συνέχεια..
"μα πως προλαβαίνεις και τα κάνεις όλα...με 3 παιδιά και χωρίς καμιά βοήθεια;"

Κι όμως...προλαβαίνω (όχι πάντα βέβαια)!!
Η αλήθεια είναι οτι σταμάτησα να είμαι υποχόνδρια με την καθαριότητα όπως ήμουν
κάποτε...κοιτάω να κάνω καθημερινά τα βασικά (όσα βλέπει η πεθερά)
και δε με νοιάζει αν το σπίτι πολλές φορές θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο!
 Έχω 3 παιδιά και μάλιστα αγόρια...
θέλουν να παίξουν και δε θα τους το στερήσω αυτό!
Δεν τρέχω απο πίσω τους με το ξεσκονόπανο...δε με νοιάζει αν λερώσουν...
αν λερωθούν...αν το καθιστικό μας θυμίζει παιδότοπο...αν...αν...αν...!!
Το μόνο που με νοιάζει είναι να γελάνε...να μη χτυπήσουν...να μη τσακώνονται...
να είμαστε όλοι καλά!
Αυτή είμαι και το δηλώνω...και σ' όποιον αρέσει!
Σε όποιον δεν αρέσει πολύ απλά...να μην ξανάρθει σπίτι μου!!!


Θα σας πώ λοιπόν πως περνάω τη μέρα μου απο το πρωί που θα σηκωθώ, 
μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθώ. Κοιμηθώ;;;;;; Τι είναι αυτό;;;
χαχαχα εδώ γελάνε!!!!!

 Το ξυπνητήρι έχει ρυθμιστεί να χτυπάει τις καθημερινές στις 6:15 

Μόλις σηκωθώ, πάω στο μπάνιο, πλένομαι και μετά ανοίγω τις μπαλκονόπορτες
στο καθιστικό και στην κουζίνα για να αερίσω...!
Ρίχνω μια ματιά έξω για να κάνω τις προβλέψεις του καιρού...νύχτα ακόμα...
εντάξει...ο Τόμας το τρενάκι είναι στη θέση του!!!

 ετοιμάζω  το 
πρωινό μου, γάλα με κουάκερ και κανέλλα και αρχίζω να
ετοιμάζω το τσαντάκι του Μάνου με το φαγητό του για το ολοήμερο, 
το κολατσιό του Γιώργου για το δημοτικό και το κολατσιό του άντρα μου για 
τη δουλειά!

6:30 έχω τελειώσει αυτά και αν έχω ρούχα για σίδερο αρχίζω το σιδέρωμα!
Αν δεν έχω...αρχίζω το σκούπισμα...όχι με ηλεκτρική αλλά με την απλή σκούπα!
Στις 7 βάζω την πρώτη φωνή..."σηκωθείτεεεεε!!!"
Πάω στα υπνοδωμάτια και ανοίγω τις μπαλκονόπορτες, ανάβω φώτα
και πάω να ντυθώ!
Ξυπνάω το μικρό και του δίνω το σιροπάκι για την οισοφαγίτιδα που δηστυχώς 
το πίνει εδώ και 7 μήνες και θα συνεχίσει ακόμα να το πίνει για καιρό!
Τον βάζω στο καρότσι στο καθιστικό και αυτό χαζεύει τη κίνηση που 
υπάρχει πρωί πρωί στο σπίτι!!
Για να του δώσω το γάλα πρέπει να περάσει ένα 20λεπτο μετά το σιρόπι του!
Σηκώνεται και ο Νίκος και ετοιμάζεται για τη δουλειά!
Στρώνω το κρεβάτι μας!
Φτιάχνω γάλα στα παιδιά και πάω στο υπνοδωμάτιο τους για να στρώσω...
τους πάω τα ρούχα τους στο καθιστικό.
Τους πάω στο μπάνιο για πλύσιμο, και δόντια και μετά στο καθιστικό για να
ντυθούν...τον μεγάλο τον ντύνω εγώ συνήθως γιατί αργεί να πάρει μπρός!!

Ετοιμάζω το γάλα του μικρού και του δίνω το μπιμπερό στο καρότσι και το πίνει 
μόνος του!

Ξαναπάμε στο μπάνιο με τους μεγάλους για να τους βάλω αντιψειρική λοσιόν και 
ζελέ στο μαλλί...αμ πώς....χωρίς ζελέ;;;;

Πάω στο παιδικό και στρώνω τα κρεβάτια τους...μαζεύω τα ρούχα που έχουν αφήσει 
πεταμένα στο καθιστικό!
Εν τω μεταξύ έχει πιεί και το μικρό το γάλα του...και του αλλάζω πάνα, τον ντύνω...
και έχει πάει ήδη 7:30!
Φεύγει ο Νίκος για τη δουλειά...
Κάνω έναν τελευταίο έλεγχο στις τσάντες τους...τους βάζω τα ζακετάκια τους
και κάθονται λίγο στον καναπέ και περιμένουν!
Πάω στην κουζίνα...πλένω ότι υπάρχει στο νεροχύτη και συμμαζεύω ότι μπορώ!
 Και η ώρα πήγε αισίως 7:45!!
Παίρνω το μικρό αγκαλιά στο ένα χέρι και κατεβαίνουμε κάτω...στο άλλο χέρι 
κρατάω τον Μάνο και ο Γιώργος κρατάει το ποδαράκι του μικρού που είναι στην αγκαλιά 
μου για να περάσουμε απέναντι και να μπούμε στο αυτοκίνητο!

Ξεκινάμε για διανομή στα σχολεία...στις 8 έχουμε φτάσει στο δημοτικό.
Δεν κατεβαίνω απο το αυτοκίνητο...σταματάω στην είσοδο του σχολείου
και κατεβαίνει ο Γιώργος. Περιμένω μέχρι να μπεί μέσα...εν τω μεταξύ,
ουράαααα απο πίσω μου τα αυτοκίνητα αλλά δε με απασχολεί!!

Πάω τον Μάνο στο νηπιαγωγείο και μετά ψάχνω να βρώ που να παρκάρω!
Μπορεί να κάνω και 3 φορές το τετράγωνο μέχρι να βρώ κάπου κοντά θέση!

Σταματάω στο μανάβικο κάτω απο το σπίτι μου να πω μια καλημέρα
στη κυρία Σπυριδούλα...να πιάσουμε λίγο την κουβέντα και  να ψωνίσω κάτι αν
χρειαζόμαστε...
8:30 είμαι σπίτι! Παίρνω αγκαλιά το ζουζούνι μου και το ξαναπαίρνει ο ύπνος!
Ρίχνω στα γρήγορα ένα ξεσκόνισμα και  ένα σφουγγάρισμα...και φτιάχνω καφέ!!
Αυτή είναι η ώρα που χαζεύω στο ίντερνετ μέχρι να πιώ τον καφέ μου!

Πριν ξυπνήσει το παιδί, βάζω πλυντήριο και τακτοποιώ ότι είναι εκτός της θέσης!!
Έχω ένα κόλλημα με τις θέσεις των πραγμάτων...κυρίως στην κουζίνα!!
 Τα θέλω εκεί που τα θέλω...όχι παραδίπλα...ούτε παρακάτω...ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ!!!
(για ένα διάστημα έβαζα κίτρινα χαρτάκια στο ντουλάπι με τον καφέ, ζάχαρη, αλάτι 
και τέτοια. Έγραφα στον άντρα μου..."ο καφές πάει εδώ!!" "Η ζάχαρη δίπλα στον καφέ"
"Το αλάτι....κάτω" ) γιατί μια φορά έφτιαξα καφέ στον ελαιοχρωματιστή 
που μας έβαφε το σπίτι και του έβαλα αλάτι αντί για ζάχαρη!!
Θέλω να πιάνω τα πράγματα με κλειστά μάτια...αν είναι η ζάχαρη πχ σε λάθος ράφι,
αλλά μπροστά μπροστά...εγώ, δεν το βλέπω!!!

Μετά θα ξυπνήσει το ζουζούνι...θα έχει τελειώσει το πλυντήριο και τον βάζω
στο κρεβάτι μας με μαξιλάρια και παιχνίδια για να μπορέσω να απλώσω τα ρούχα...


για να μη χάνω χρόνο, γιατί όσο να' ναι ένα άγχος το έχω με το μικρό να μη πάρει 
καμιά τούμπα...τις κάλτσες δεν τις απλώνω στην απλώστρα αλλά έτσι...


εκτός  του ότι δεν με φτάνουν τα μανταλάκια συνήθως...
βαριέμαι να απλώνω μια μια την κάλτσα, έτσι τελειώνω πιο γρήγορα και αν έχει λιακάδα
 και δε φυσάει στεγνώνουν στο πι και φι! 

11:30 συνήθως φτιάχνω την φρουτόκρεμα του μικρού και
12:00 ξεκινάω μαγείρεμα.
Όση ώρα μαγειρεύω ο μικρός κάθεται στο χαλί της κουζίνας και παίζει  
με τα κατσαρολικά  και ότι άλλο ακίνδυνο κουζινικό υπάρχει...


αν δεν αρχίσει γκρίνια ο μικρός  και το φαγητό έχει μπεί στην κατσαρόλα,
μπορεί να καταπιαστώ με κάτι... λίγο να ζωγραφίσω...κάτι να βάψω...κάτι να κολλήσω...
κάτι να τελειώσω που έχει μείνει μισό από τις προηγούμενες μέρες!

Στις 13:30 παίρνω το καρότσι με το μικρό και πάμε σούπερ μάρκετ που είναι πίσω από το
σχολείο το δημοτικό για να κάνω τα καθημερινά ψώνια...γάλα, γιαουρτάκια κλπ κλπ
και καμια σαχλαμαρίτσα για τα παιδιά.
Τελειώνοντας πάμε στο δημοτικό και περιμένουμε το κουδούνι να χτυπήσει
στις 14:00 για να πάρουμε το πρωτάκι μας και να γυρίσουμε σπίτι!

14:20 ξεκινάω να λέω "Γιώργο, μετά το φαγητό θα κάνεις την αντιγραφή σου, εντάξει;
"εντάξει μαμά!!"

Βάζω φαγητό για εμάς και συγχρόνως ταίζω και το μικρό...που και που χώνω
και καμιά κουταλιά στον Γιώργο που έχει ιδιοτροπίες στο φαγητό και όλο κάτι δεν του 
αρέσει...αλλά δεν περνάνε αυτά σε μένα! Τους έχω πεί ότι θα τρώνε ότι έχουμε στο τραπέζι...
14:45 τελειώνουμε το φαγητό και αρχίζω να πλένω πιάτα ενώ ξαναλέω..
"Γιώργοοοοοοοο....την αντιγραφή σου!!!!!"
 "εντάξει μαμά!!!"
Η ώρα έχει πάει 15:00 και ακόμα ο Γιώργος να ανοίξει την τσάντα του 
να βγάλει το τετράδιο της αντιγραφής...εν τω μεταξύ ο μικρός νυστάζει...

"Γιώργο...πάω να κοιμήσω το μικρό...κάνε την αντιγραφή σου γιατί σε λίγο θα 
έρθει ο Μάνος και δε θα προλάβεις!"
Επιμένω να κάνει την αντιγραφή του πριν έρθει ο Μάνος απο το προνήπιο
γιατί ξέρω ότι μετά έχει παιχνίδι!

Με το ζόρι τελειώνει την αντιγραφή του 15:45...την ώρα που σχολάει ο Μάνος.
"Γιώργο, ξάπλωσε λίγο στον καναπέ...άνοιξε και την τηλεόραση, το νού σου να μην 
ξυπνήσει ο μικρός...αν ξυπνήσει, θα πάς στην κούνια του και θα του μιλάς μέχρι να έρθω!"
"εντάξει μαμά!!!"

Φεύγω τρέχοντας για το νηπιαγωγείο που είναι στα 100 μέτρα απο το σπίτι μας!
Γυρνάμε σπίτι με τον Μάνο και αρχίζει η μάχη...ξυπνάει και ο μικρός και
γινεται το έλα να δείς!

αρχίζει η χαρτοκοπτική...φτιάχνουν στέμματα και κάνουν τους βασιλιάδες φορώντας τα νάνι του μικρού για κάπα...

16:30 ετοιμαζόμαστε για τις δραστηριότητες που έχουμε καθημερινά από τις 17:00 μέχρι 
τις 18:00 εναλλάξ ταεκβοντό με χορό!
16:45 παίρνουμε τους δρόμους με το καρότσι...ο Μάνος δεξιά του καροτσιού
και ο Γιώργος αριστερά! Ποτέ δεν αφήνουν το χέρι απο το καρότσι!!
Όσην ώρα τα παιδιά έχουν μάθημα εμείς με το μικρό κάνουμε καμιά βόλτα 
στην πλατεία να περάσει η ώρα! Είναι η ώρα της βόλτας μου!!

18:20 συνήθως έχουμε επιστρέψει σπίτι. Ανάβω θερμοσίφωνο, τα παιδιά 
συνεχίζουν το παιχνίδι τους, ταΐζω το μικρό  και μαζεύω τα ρούχα αν έχουν στεγνώσει.
Κάνω ένα ξεκαθάρισμα...τι δηλαδή μπορώ να μη σιδερώσω και να τα τακτοποιήσω
κατευθείαν στη ντουλάπα!
Στις 18:45 έρχεται ο Νίκος απο τη δουλειά...του βάζω να φάει και αρχίζω να κάνω ένα ένα
τα παιδιά μπάνιο. (Μπορούν να κάνουν και μόνα τους...αλλά παίζουν και δε θέλουν
να βγούν μετά. Οπότε τους κάνω εγώ για να τελειώνουμε πιο γρήγορα).
Φτάνει η ώρα να κάνω μπάνιο το μικρό...ο Νίκος κάνει με τον Γιώργο 
έναν έλεγχο στα μαθήματα ή καμιά φωτοτυπία αν έχει μείνει. 

Τελειώνω το μπάνιο του μικρού και αρχίζω να φωνάζω:
"παιδάαακιααα μαζέψτε το δωμάτιο σας!!!"
 "εντάξει μαμά!!"
Πάω στην κουζίνα και βλέπω τα πιάτα του Νίκου πάνω στο τραπέζι...
μαζεύω τα πιάτα και ετοιμάζω βραδυνό για τα παιδιά...
συνήθως κάτι πρόχειρο αν δεν έχει μείνει μεσημεριανό!
Και ξαναστρώνω το τραπέζι....

"παιδάααακιααα...μαζέψατε το δωμάτιο;"
"όχι μαμά!"
"ελάτε να φάτε και το μαζεύουμε μετά!"
.....
 .....
"είπααα...ελάτε να φάτε!!!"
 Η ώρα έχει πάει 20:30!

Κάθονται και τρώνε ενώ ο Νίκος δουλεύει στον υπολογιστή ή αν δεν έχει δουλειά
αρχίζει και μαζεύει το χαμό απο το καθιστικό και ανοίγει το κρεβάτι (συρρώμενο).
20:40 δίνω το σιροπάκι του μικρού...
κλείνω παντζούρια...
μαζεύω πιάτα...
πάω στο δωμάτιο τους να δώ αν μάζεψαν...αν όχι...αρχίζω και μαζεύω γιατί 
θα ξημερωθούμε!!
21:00 αλλάζω το μικρό και μπαίνει για μπάνιο ο Νίκος στο μπάνιο που είναι
ακριβώς έξω απο το δωμάτιο του μικρού...
του πετάω την πάνα έξω απο την πόρτα για να την πιάσει  βγαίνοντας!
Ανάλογα το σημάδι....αν βρώ τον σωστό στόχο θα τη μαζέψει...
αν όχι...εκεί θα μείνει και θα με περιμένει...η πάνα!

Ταίζω το μικρό και κοιμάται...
φτιάχνω γάλα στα μεγάλα, το πίνουν και ξαπλώνουν στον καναπέ!
Ευτυχώς Παναγιά μου...το αργότερο 21:30 έχουν αποκοιμηθεί!
Τα σηκώνει ο Νίκος και τα πάει στα κρεβάτια τους
και εγώ πλένω τα πιάτα!
Μαζεύω τα ρούχα τους και τους βρίσκω τα ρούχα της επόμενης μέρας...
φτιάχνω τους καναπέδες...μπαίνω στο μπάνιο για ένα ντουζάκι και ναι.....ΚΑΘΟΜΑΙ!!!!

Το αργότερο στις 22:00 έχω σταματήσει να κάνω δουλειές!
Ανοίγω τον υπολογιστή μου...πιάνω το πλεκτό μου...συνομιλώ με τις 
φιλενάδες μου (ξέρετε εσείς...ναι, για εσάς λέω.."μουλάααρες"  <3)
και έτσι χαλαρώνω!!!


Αποφασίζω να πάω για ύπνο κατα τα μεσάνυχτα!!
Τότε θυμάμαι τα πάντα...ότι θέλω να πώ στον Νίκο το λέω τότε...
κρεββατομουρμούρα δηλαδή!

Και εκεί που πάω να κλείσω τα ματάκια μου....
ουάααααα ουάαααααα αρχίζει ο μικρός!
Ξανασηκώνομαι...του βάζω την πιπίλα και ηρεμεί (πονάει ο καημενούλης με τα 
δοντάκια του)...και επιτέλους μετά με παίρνει ο ύπνος!
Κατά τις 02:00 ακούω απο την ενδοεπικοινωνία...ουάαααααα ουάαααααα!!
Ξανασηκώνομαι κοιμισμένη...κουτουλάω και κανένα τοίχο ενίοτε...
του ξαναβάζω την πιπίλα και τον ξαναπαίρνει ο ύπνος!
Ξαναπάω στο κρεβάτι...κατα τις 03:00...ουάααααα ουάαααα...
σηκώνομαι...του βάζω την αλοιφούλα για τα ούλα (που τίποτα δεν κάνει)...
του δίνω και ντεπον, του ξαναβάζω την πιπίλα και ξανακοιμάται...
κατά τις 04:30...ουάαααα ουάαααα...σηκώνομαι...τον παίρνω στο κρεβάτι μας 
και κοιμόμαστε αγκαλίτσα! 
6:15.....ξυπνητήρι και ξανα μανά τα ίδια...πάω στην κουζίνα ανοίγω τα ρολά...
και ΝΑΙ.... ο Τόμας το τρενάκι είναι εδώ!!!


Δεν το έχω χάσει ακόμα το τρένο φιλενάδες....

Καληνύχτα σας...με περιμένει το πλεκτό μου!!!






35 σχόλια :

  1. χαράς το κουράγιο σου !!!μπράβο και πάλι μπράβο σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κουράστηκα και μόνο που το διάβασα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ενα αγαλμα για σενα παρακαλωωω...!! Χαρας στο κουραγιο σου κοριτσι!! Και στη δυναμη και την υπομονη σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δηλαδή χωρίς πρόγραμμα δε βγαίνει... Σε θαυμάζω Κωνσταντίνα!! Εγώ για κάθε μία από αυτές τις δουλειές που λες θέλω τη διπλή ώρα. Πολλά τα βλέπω και στη φίλη μου που έχει 2 αγόρια και αγχώνομαι. Εγώ δε θα μπορέσω ποτέ να γίνω έτσι... δε μπορώ ποτέ να πειθαρχήσω σε πρόγραμμα! :)) Καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δε βαριέσαι να κάθεσαι βρε παιδί μου;;;; όχι δλδ...δε βαριέσαι;;;;;; χαχαχα!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ....κουράστηκα.....και να σου πω κάτι?Τα ίδια κι εδώ συμβαίνουν με 3 παιδιά αλλά τα πολύ δύσκολα πέρασαν,τα ξενύχτια δηλαδή που σε αποτελειώνουν σωματικά και ψυχολογικά.Το τρελάδικο όμως καλά κρατεί και η κούραση δεν περιγράφεται.Θα μεγαλώσουν και θα έχεις περισσότερο χρόνο ξεκούρασης γιατί πολλά πράγματα θα τα κάνουν και μόνα τους.Εγώ τις βάζω πλέον και μου κάνουν δουλειές.Είναι απίστευτη η χαρά μου και η ανακούφιση πολλές φορές όταν γυρίζω από την δουλειά και βρίσκω σιδερωμένα τα ρούχα!!!!Δεν θα σου πω υπομονή,θα μεγαλώσουν κτλ....θα σου πω ζήσε τις στιγμές τους καθεμία ξεχωριστά γιατί εγώ ήδη βλέπω τις φωτογραφίες τους που έπαιζαν στο πάτωμα με τις κατσαρόλες,όπως ο μικρούλης σου και μελαγχολώ...
    Πλέκεις ακόμα ή πήγες για ύπνο?χαχαχα Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Από εχθές το βράδθ διάβασα την ανάρτηση σου...Πραγματικά σε Θαυμάζω!!!!!
    Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή!Καλημέρα καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κωνσταντίνα μου τι να πω. Κουράστηκα και αγχώθηκα διαβάζοντάς τα. Χαρά στο κουράγιο σου. Εγώ ένα έχω και δεν προλαβαίνω. Δεν έχω και πρόγραμμα. Εχω προσπαθήσει πολλές φορές να κάνω ένα προγραμματισμό αλλά δεν τα καταφέρνω. Σε θαυμάζω! Μπράβο και πάλι μπράβο! Καλή εβδομάδα σε όλους σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ..κάπου εκεί στις κάλτσες σταμάτησα να διαβάζω όλο το κείμενο ..και έπιανα λέξεις μόνο...
    όχι γιατί δεν είναι ωραίο...είναι απίστευτο και παραστατικότατο.!!...
    αλλά ένας αγώνας δρόμου είναι και η δική μου πραγματικότητα..με 4 μικράκια..
    ..Και το να τα βλέπω και γραμμένα ομολογώ με αγχώνει περισσότερο ..
    από ότι όταν τα ζω!! (αν βγάζει κάποιο νόημα αυτό)
    Καλό κουράγιο..καλή συνέχεια...και παρόλο το ''χάος'' και την γλυκιά ''τρέλα''
    σε ένα συμφωνούμε όλες νομίζω....πως αξίζει τον κόπο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να 'σαι καλά βρε Κωνσταντίνα! Παρόλη την κούραση που τραβάς, μ' έκανες και γέλασα (κυρίως με την πάνα!). Κι εγώψ με το ρολόι στο χέρι είμαι, για να προλάβω τη μέρα να μη μου φύγει... Από το πάρτυ της Ελεάννας σου ήρθα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν χρειάζεται να διαβάσω ανάρτηση..το ζω με τη κόρη μου !Είστε ηρωίδες της καθημερινότητας γλυκιά μου, σας βγάζω το καπέλο και επιθυμώ να σας δίνει ο Θεός δύναμη για το σπουδαιότερο επάγγελμα του κόσμου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η μαγική λέξη είναι αυτή: πρόγραμμα! Τι να πω, οτι δε καταλαβαίνω; Αφού τα έχω περάσει και μάλιστα δουλεύοντας και παίρνοντας το εκάστοτε μωρό πακέτο μαζί μου στο μαγαζί, μαζί με τις φρουτόκρεμες και τα σχετικά. το μαγείρεμα κι αυτό γινόταν από το βράδυ.
    ΟΜΩΣ, είναι μια τόσο γλυκιά φάση της ζωής τους και ΜΠΡΑΒΟ σου που δεν τη χάνεις προσπαθώντας να κρατάς τα πάντα τακτοποιημένα. Πολύ γρήγορα θα πάψουν να κάθονται στο πάτωμα, να παίζουν με τα άπειρα παιχνίδια και τα κατσαρολικά και σίγουρα θα νοσταλγείς αυτή την ηλικία. Τα δικά μου πλέον έχουν ανεξαρτητοποιηθεί κι οι φροντίδες μας προς αυτά έχουν αλλάξει όπως κι οι ανησυχίες μας .... Εφηβεία κι άγιος ο Θεός!
    Καλό κουράγιο και πολλά φιλάκια στα μικρά μαγουλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταρχήν, μπράβο σου! Και ξανά μπράβο σου! Και ξανά μπράβο σου! Γιατί τα μπράβο πρέπει να λέγονται κι εσύ αξίζεις ένα για κάθε παιδάκι που μεγαλώνεις (και φροντίζεις να το βλέπεις να χαμογελά και να παίζει χωρίς να σε πειράζει αν λερώνει το σπίτι)!
    Μου άρεσε πολύ η εικόνα σας όταν περνάτε τον δρόμο και ο ένας κρατάει τον άλλο (έστω και από το ποδαράκι)...
    Επίσης, απ' ό,τι είδα σηκωνόμαστε ίδιες ώρες τα βράδια... Είναι παρήγορο να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη που ξενυχτά... ;-)
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. εντάξει.. κουράστικα.. πτώμα νιώθω..
    είσαι απίστευτη!
    και πόσα άλλα κάνεις που δεν έχεις αναφέρει!
    όσο για τις κάλτσες κι εγώ έτσι τις απλώνω!~ χιχιχ!
    Από το πάρτυ του χρυσόψαρου έρχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Να τα χαιρεσαι τα αγορια σου και να σε χαιρονται!
    Καλή συνέχεια στη μέρα μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. εγώ απο τότε που έκανα 2ο παιδί, ντρεπομαι που το λέω αλλά στην δουλεια χαλαρώνω (που ΠΟΣΟ να χαλαρώνεις στην δουλιεα???) αλλα για μένα έιναι σπα!!! Εγω έχω 2 αγοράκια μικρά ακόμα αλλά το βλέπω το σκηνικό.... πρωινά, σχολεία, διαβασμα, ωχωχωχ!!! Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. κι 3 αγόρια και μια από τα ίδια ! Το μόνο που έκανα Κωνσταντίνα μου ήταν να μη μαζευω τα παιχνιδια τους απο τότε που καταλάβαιναν και τα ρούχα τους ! Όταν γυρνούσαν απο το προνήπιο (τοτε ξεκινησα με τα ρούχα) τα έβαζα να τα διπλώνουν κι ας τα έκαναν κουβάρια (σιγά σιγα έμαθαν) και το πρωί να κρεμάνε στα πόμολα της ντουλάπας τις πιτζάμες τους κι ας τις κρεμούσαν από τα μπατζάκια........δεν μου αρεσει να μάθουν να με βλέπουν να μαζευω εγω τα πράγματά τους! Όταν ήταν μικρός ο μεγαλος γιος μου ,μού είχε πει κάποτε που κάτι πάτησε στο πάτωμα : σήμερα γιατι δεν σφουγγάρισες;'' ...η εικονα που ειχε για εμένα ήταν με μια σφουγγαριστρα στο χέρι! Αυτό μου έκανε πολύ καλό γιατί άλλαξα αρκετά στο πώς θα με βλέπουν τα παιδιά ! Εχουν κι αυτά υποχρεώσεις !
    Με τις κάλτσες έχω κι εγω φυλαγμένη ανάρτηση να κάνω χαχαχαχαχαχα
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστήηηηη!!!!!!!!! Έχω μπεί κι εγώ τώρα στη διαδικασία διπλώματος των ρούχων...τα βάζω να τα διπλώνουν κι ας τα κάνουν χάλια...σιγά σιγά θα μάθουν, που θα πάει!!

      Διαγραφή
  18. Κωνσταντίνα μου μου θύμησες την δική μου καθημερινότητα όταν είχα μικρά τα παιδιά.Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και όσο για την ακαταστασία σε όποιον αρέσει...μικρά παιδιά έχεις...
    Καλή εβδομάδα.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κούραση, πολύ κούραση, γλυκιά κούραση!!! Πόσο γλυκιά όμως και η ώρα που μπορείς να ξεκλέψεις λίγο χρόνο μόνο για τον εαυτό σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μετά απ' όλα αυτά, έχεις και το κουράγιο να πλέκεις τα βράδυα??
    Κωνσταντίνα μου, είσαι αξιέπαινη!!!! Μόλις μεγαλώσει ο μικρούλης σου, θα κοιμάσαι και πιό καλά τις νύχτες...αλλά μη τυχόν και ξαναγίνεις υποχόνδρια!!!! Τα σπίτια είναι για να τα ζούμε, όχι για να τα θαυμάζουν οι επισκέπτες!
    Να χαίρεσαι τα αγοράκια σου και τον άντρα σου!
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τρεχάτε ποδαράκια μου. Όταν υπάρχει αγάπη και συνεννόηση όλα γίνονται, όσο για τις δουλειές αυτές δεν τελειώνουν ποτέ, άρα προτεραιότητα έχουν τα παιδιά και μετά όλα τα άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ρε συ Κωσταντίνα!!!!! Τι να πω; Δεν έχω λόγια, άξια και πάλι άξια! Συγχαρητήρια, μπράβο, με συγκίνησες και γέλασα κι απο όλα έπαθα όση ώρα σε διάβαζα.Κοινοποιώ αμέσως την ανάρτηση σου στο fb, να δουν τι τραβάμε οι άντρες και να δώσεις ένα μάθημα στις υπόλοιπες που παραπονιόμαστε με ένα ή δυο παιδιά. Γράφεις υπέροχα κι έχεις ωραίο χιούμορ, θα τα λέμε. Χάρηκα που σε γνώρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΑΧ! Κωνσταντίνα μου .. μου θύμησες το τραγούδι ......είμαι η Μαίρη Παναγιωταρα....χι.χι. μπορεί αγαπη μου να μην σε λενε Μαιρη αλλα κάνεις όλα όσα καναμε κακι εμεις πριν απο χρόνια οσο και να κουραζεσαι απολαυσε το θα μεγαλώσουν και θα καμαρώνεις μετα.. μου αρεσεις επειδή δεν μιζεριαζεις και τα βλέπεις με χιούμορ τα πραγματα.. έτσιι πιστεψε με περνα καλήτερα η μέρα .. και η νύχτα... υπομονή θα μεγαλώσουν.. Κωνσταντίνα μου .. να χαιρεσαι τις μερες σου.. μικρή φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αγχώθηκα με το που τα διάβασα!!!!! Θυμήθηκα κι εγω τα δικά μου παιδιά όταν ηταν στις ηλικίες των δικών σου !!! θα μεγαλώσουν , όμως, Κωνσταντίνα μου , και , πίστεψέ με θα σου λείπει όλη αυτή η τόσο κουραστική καθημερινότητα!!!
    Φιλακια και σε σένα και στα ζουζουνάκια σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πραγματικα Ενα αγαλμα!!!!!Αξια Κωνσταντινα μου!!!!Να τα χαιρεσαι το δημοσιευω στη σελιδα μου για να τα βλεπουν μερικες μερικες (για μενα λεω) που παραπονιουντε!!!Ενταξει και μενα κουραστικη η καθημερινοτητα δε λεω με δωδεκα ωρες δουλειΑς ΑΛΛΑ ΣΑ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. μπραβο στη μαμά!! γεμάτο πρόγραμμα, αλλά θα νιωθεις περήφανη μαμα. και εγω χωρις βοηθεια με διδυμα, δουλεια δυσκολη με βαρδιες και όταν ακουω να παραπονιουνται καποιες που τα εχουν όλα ετοιμα στο πιατο, αναρωτιέμαι, γελάω, τραβαω τις κοτσίδες μου, ανάλογα με τη φαση!!
    Καλη χρονια να εχετε!!
    έρχομαι απο link party eleanna's diary!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ax το πρόγραμμα κάθε μανούλας!! Βάλε ότι έχω και τη δουλειά με διαδρομή 40' έκαστη! Κουράγιο μας!! Να χαίρεσαι τα αγοράκια σου! από το πάρτυ της Ελεάννας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Κούκλα μου, πολύ απόλαυσα το κείμενο σου!! Κατ'αρχάς να σου ζήσουν τα αγόρια σου, τόσο νέα μανούλα και τρίτεκνη χίλια μπράβο!! Σε χαίρομαι!! Μου θύμισες ένα δικό μου ανάλογο κείμενο για όσους νομίζουν πως μια full time μανούλα κάθετε όλη μέρα!! Υπομονή, δύναμη να αντέχει το σώμα γιατί γνωρίζω πως η ψυχή και το πνεύμα φορτίζουν από την ευτυχία που μας δίνουν τα παιδιά μας!! Από το πάρτι της Ελεάννας, φιλιά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Και πάλι θα σου απλά είσαι ήρωας!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Κουράστηκα και μόνο που τα διάβαζα... Μπράβο σου, καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Κωνσταντίνα, δεν έχω παιδιά αλλά σε καταλαβαίνω όσο είναι δυνατόν γιατί βλέπω την ξαδέρφη μου που έχει 3 παιδιά και είναι ακριβώς στην ίδια φάση, το ένα πρωτάκι το άλλο μωρούλι και το μεσαίο (η Ναταλία μου) 2 χρονών. Υπομονή, δεν είσαι μόνη λοιπόν!Απόλαυσα τον τρόπο γραφής σου πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Pin It button on image hover
Blogging tips
Pin It button on image hover
Blogging tips