Να'μαι πάλι!!
Εξαφανίστηκα αυτές τις μέρες γιατί έχω ένα θεματάκι με τον μεσαίο μου γιο.
Δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνος του. Και δεν εννοώ μόνος σε ένα δωμάτιο...γιατί
ούτως ή άλλως κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο και ο μικρός.
Θέλει αγκαλιά!! Πάει στα 7 και θέλει αγκαλιά...δε λέω...τον είχα καλομάθει από μικρό
στις αγκαλιές, απλά τώρα νομίζω έχει αρχίσει και γίνεται πρόβλημα.
Θέλει αγκαλιά τον μεγαλύτερο αδελφό του...έλα όμως που αυτός θέλει
να κοιμάται μόνος του!!!
Μετά από κουβέντα μου είπε ότι φοβάται γιατί βλέπει κακά όνειρα!
'Ετσι, χθες κάναμε μια συμφωνία...
σήμερα που θα γυρνούσε από το σχολείο θα του είχα έτοιμη μια
ονειροπαγίδα!!!!
Του εξήγησα ότι τις ονειροπαγίδες τις έφτιαχναν οι ινδιάνοι για να
προστατέψουν τα παιδιά τους από κακά όνειρα!
Αυτός και μόνο που άκουσε τη λέξη "Ινδιάνοι"...ενθουσιάστηκε!!
Του έδειξα μερικές στο διαδίκτυο και του άρεσαν!
Έτσι, σήμερα έπιασα δουλειά πρωί πρωί πριν ξυπνήσει ο μικρός!
Χρειάστηκα ένα τελάρο κεντήματος, κορδέλες, χάντρες και φτερά...
και επειδή δεν είχα και πολύ χρόνο για πλέξιμο ιστού με σχοινί...βρήκα μια
δαντέλα από μπομπονιέρα...
Στο εξωτερικό στεφάνι, αυτό με τη βαλβίδα, πέρασα πολλές κορδέλες.
Στη συνέχεια, έβαλα την δαντέλα στο τελάρο και την βίδωσα καλά τη βαλβίδα.
Επειδή όμωςδε μου άρεσε αυτό το ιβουάρ χρώμα της δαντέλας,
έβρεξα λίγο μια χαρτοπετσέτα και της έριξα πάνω λίγο μπλέ χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Πέρασα με τη χαρτοπετσέτα την δαντέλα για να πάρει ένα ελαφρύ μπλε χρώμα.
Κρέμασα ξύλινες χάντρες, ματάκια, αστεράκια και καρδούλες που είχα φτιάξει
παλιότερα με πολυμερικό πηλό και δεν ήξερα τι να τις κάνω.!
Μετά, "κούρεψα" τις κορδέλες για έχουν ένα όμορφο σχήμα
στο τελείωμα, κόλλησα φτερά....και έτοιμη η ονειροπαγίδα του!!!
Σε μια ώρα σχολάει από το ολοήμερο και περιμένω να δω αντίδραση!!
Και φυσικά, έχω μεγάλη αγωνία για το βράδυ...θα κοιμηθεί μόνος του;
Καλό απόγευμα!!
Φιλιά