Μια ιδέα που δόθηκε από την Αντωνία και συνεχίστηκε με την Ειρήνη και την Αλεξία άρχισε να διαδίδεται στην μπλογκογειτονιά. Mε χαρά θα πάρω και εγώ μέρος, γιατί θέλω να διαδώσω και δημοσίως όσα με κάνουν να αισθάνομαι πλούσια, σε πείσμα των δύσκολων καιρών που ζούμε και όσων θέλουν να μας κάνουν να χάσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Παρακάτω λοιπόν, σας γράφω κι εγώ τους δικούς μου προσωπικούς λόγους που
αισθάνομαι πλούσια! Κι επειδή είχα οίστρο και μου έβγαινε αυθορμήτως...
συγχωρέστε με εσείς που κατέχετε από ποίηση...πρώτη φορά το κάνω,
αλλά είναι αληθινό!!
Σαν έρθει η ανατολή
Παρακάτω λοιπόν, σας γράφω κι εγώ τους δικούς μου προσωπικούς λόγους που
αισθάνομαι πλούσια! Κι επειδή είχα οίστρο και μου έβγαινε αυθορμήτως...
συγχωρέστε με εσείς που κατέχετε από ποίηση...πρώτη φορά το κάνω,
αλλά είναι αληθινό!!
Σαν έρθει η ανατολή
κι ο ουρανός φωτίσει
ο ήλιος μέσα θε να μπεί
Κι όταν θα βγω απ' το σπίτι μου
και δω τον γείτονά μου
πάντα την καλημέρα μου
λέω από την καρδιά μου!
Στη διαδρομή για τη δουλειά
τη θάλασσα αντικρίζω
θα κάνω στάση δυό λεπτά
Σαν έρθει ώρα φαγητού
και στρώσω το τραπέζι
τόσα αγαθά, τόσα καλά
και ο πασάς ζηλεύει!
Λαδάκι από τον τόπο μας
ψωμάκι ζυμωμένο
ντομάτα κατακόκκινη
και φρέσκο το αυγό μας...
μας τα δωσε ένας γείτονας
εγώ αυγά δεν έχω
θα πάρω δέμα απ' το χωριό
μπορώ να μη φιλέψω;
Και σαν θα νιώσω μοναξιά
θα έρθει ένας φίλος
και θα του πω τον πόνο μου
και θα χαμογελάσω...
θα τον κεράσω μια ρακί
θα φύγει φορτωμένος...
για το καλό που μου κανε
να είναι ευλογημένος!
Και σαν δεν έχουμε λεφτά
και διακοπές δεν πάμε
μια βόλτα πάμε στο χωριό
και τι καλά περνάμε!
Και σαν δεν έχουμε λεφτά
και διακοπές δεν πάμε
μια βόλτα πάμε στο χωριό
και τι καλά περνάμε!
Και σαν βρεθεί όλο μαζί
το σόι αγαπημένο
το γλέντι θε ν' αρχίσουμε
και θα' ναι μονιασμένο!
Τ' Αυγούστου βράδυ στο χωριό
θα κάτσω στην αυλή μου
παρέα με το βασιλικό
και με το γιασεμί μου!
Τ' Αυγούστου βράδυ στο χωριό
θα κάτσω στην αυλή μου
παρέα με το βασιλικό
και με το γιασεμί μου!
Κάνω τραγούδι τον καημό
και τη χαρά συνάμα
τραγούδι λέω στο μωρό
θα κοιμηθούμε αντάμα....
να πάρω εγώ τον πόνο του
εγώ τον πυρετό του
σε κάθε βήμα και στιγμή
θα είμαι στο πλευρό του!
Και σαν τελειώσει το σχολείο
και πάει και φαντάρος
εγώ η μάνα θα' μαι εκεί
για να του δίνω θάρρος!
Και σαν θα γίνω και γιαγιά
εκεί θα είμαι πάλι
θα μεγαλώνω με χαρά
εγγόνια με καμάρι!
Θα τους μιλώ για ήρωες
λεβέντες και θυσία
του τόπου αυτού
που πάντοτε θα έχει ιστορία...
Αυτή είναι η Ελλάδα που αγαπώ
και έχω χίλιους λόγους
που Ευρωπαίε φίλε εσύ
δε θα γνωρίζεις διόλου!